مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: هدف از اين پژوهش، مقايسه فراواني انواع سوء استفاده و مسامحه دوران کودکي بين دو گروه وابسته و غير وابسته به مواد است.
روش کار: اين مطالعه مورد-شاهدي در يکي از شهرستان هاي استان کرمان (بردسير) در سال 1389 انجام شد. تعداد 212 بيمار داراي اختلال وابستگي به مواد در گروه مورد و 216 نفر بدون اين اختلال در گروه شاهد به صورت متوالي انتخاب شدند. ابزارها مشتمل بر داده هاي زمينه اي، پرسش نامه آسيب هاي دوران کودکي (CTQ) و پرسش نامه 12 سوالي سلامت عمومي (GHQ-12) به صورت بدون نام توسط آنان تکميل و جهت پي بردن به ارتباط انواع مختلف سوء استفاده از کودک با وابستگي به مواد در بزرگسالي از مدل رگرسيون لجستيک استفاده شد. جهت مقايسه نمره حيطه هاي پرسش نامه بين دو گروه از آزمون تحليل واريانس چند متغيره استفاده شد.
يافته ها: در گروه مورد %70.3 و در گروه شاهد%33.8 حداقل يکي از انواع سوء استفاده و مسامحه را گزارش کردند ((P<0.001. ميانگين نمره پرسش نامه آسيب هاي دوران کودکي در گروه مورد و شاهد به ترتيب 47.2±1.0 و 35.8±0.6 بود ((P<0.001. پس از تطبيق دو گروه از نظر داده هاي زمينه اي و نمره پرسش نامه سلامت عمومي، سوء استفاده عاطفي ((OR=5.06، مسامحه فيزيکي ( (OR=1.96و سوء استفاده جنسي (OR=1.89) با وقوع وابستگي به مواد ارتباط معني دار نشان دادند.
نتيجه گيري: در گروه وابسته به مواد شيوع تمامي انواع سوء رفتار دوران کودکي در مقايسه با گروه شاهد بيشتر بود. از بين آن ها و پس از تطبيق ساير متغيرها سه نوع سوء استفاده عاطفي، مسامحه فيزيکي و سوء استفاده جنسي ارتباط واضحي نشان دادند.

 نسخه قابل چاپ