مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: اختلالات رواني به دليل فقدان نقايص جسمي به سختي تشخيص داده مي شوند. اين مشکل وقتي تشديد مي شود که دو اختلال داراي نشانه ها و علايم بسيار شبيه به هم باشند. هدف از مطالعه حاضر، مقايسه شيوه خاطره نگاري بيماران مبتلا به اختلالات اسکيزوفرني، اسکيزوافکتيو و دوقطبي مي باشد.
روش کار: اين پژوهش، پس رويدادي از نوع مورد-شاهدي بود که با روش خاطره نگاري بر روي 60 بيمار مبتلا به اختلالات اسکيزوفرني، اسکيزوافکتيو و دوقطبي بستري در بيمارستان هاي فاطمي و ايثار اردبيل در سال 1387 که به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. ابزار تحقيق شامل پرسش نامه مصاحبه باليني، روش خاطره نگاري و پرسش نامه علايم مثبت و منفي (PANSS) بود. از روش تحليل واريانس براي تحليل داده ها استفاده شد.
يافته ها: ميانگين سني افراد مورد مطالعه 68.07±10.36 سال بود. تفاوتي از نظر ميزان تحصيلات، وضعيت ازدواج، شغل و سن وجود نداشت اما تفاوت بين گروه ها از نظر تعداد روزهاي بستري، معني دار بود (p<0.001). خاطرات بيماران دوقطبي از تنوع بيشتري نسبت به دو گروه ديگر (اسکيزوافکتيو واسکيزوفرني) برخوردار بود که از لحاظ آماري نيز معني دار بود (p<0.001). بيماران اسکيزوفرني نسبت به دو گروه ديگر از ميزان بي نظمي نوشتاري بيشتر و از لحاظ ميانگين تعداد کلمات عاطفي و هيجاني از مقدار کمتري برخوردار بودند که هر دو مورد از لحاظ آماري معني دار بود (p<0.001، p<0.001).
نتيجه گيري: بر اساس نتايج، ميانگين تعداد خاطرات و کلمات عاطفي و هيجاني در بيماران اسکيزوفرني کمتر از بيماران اسکيزوافکتيو و دوقطبي مي باشد و در بيماران اسکيزوافکتيو نيز کمتر از دوقطبي مي باشد. هم چنين از لحاظ نحوه نگارش، بيماران اسکيزوفرني در مقايسه با بيماران اسکيزوافکتيو و دوقطبي، بي نظمي نوشتاري بيشتري داشته و اين بي نظمي در بيماران اسکيزوافکتيو نيز بيشتر از بيماران دوقطبي بود.

 نسخه قابل چاپ