مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: افسردگي پس از زايمان شيوع بالايي داشته، طيف وسيعي از علل از جمله نوع زايمان در سبب شناسي آن مطرح مي باشند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط نوع زايمان با شيوع افسردگي پس از زايمان انجام شد.
روش کار: در اين مطالعه تحليلي آينده نگر در سال هاي 86-1385، 420 زن مراجعه کننده به مراکز بهداشتي درماني شهرستان آمل که شرايط ورود به مطالعه را داشتند، به روش نمونه گيري غير احتمالي انتخاب شدند و در سه ماه آخر بارداري، پرسش نامه افسردگي ادينبورگ را تکميل نمودند. زنان با نمره بالاتر از 12 از مطالعه خارج شدند. 300 نمونه در دو و هشت هفته بعد از زايمان پي گيري و مقياس افسردگي پس از زايمان ادينبورگ (EPDS) و فرم هاي مصاحبه مربوط به اطلاعات جمعيت شناسي، زايمان، بعد از زايمان و نوزاد را تکميل نمودند. تحليل آماري با نرم افزار SPSS و آزمون هاي مجذور خي، تي، من ويتني و مدل خطي عمومي انجام شد.
يافته ها: بين دو گروه از نظر تحصيلات، شغل، وضعيت اقتصادي، رضايت از حمايت همسر و خانواده و حاملگي خواسته و ناخواسته، اختلاف آماري معني داري وجود نداشت. شيوع افسردگي در دو هفته بعد از زايمان 10.3 درصد و در هشت هفته بعد از زايمان 13 درصد بوده است و بين دو گروه از نظر شيوع و ميانگين نمره افسردگي در دو و هشت هفته بعد از زايمان، اختلاف آماري معني داري وجود نداشت.
نتيجه گيري: با توجه به شيوع بالاي افسردگي پس از زايمان، غربالگري، شناسايي و ارزيابي اين اختلال مهم است. آموزش زنان در دوران بارداري در رابطه با اين اختلال توسط مراقبان بهداشتي بايد مد نظر قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ