مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

ماشين هاي کشاورزي و نيروي کار دو عامل مهم و هزينه بر در توليد محصولات کشاورزي مي باشند، هدف از انجام اين پژوهش، مقايسه روش هاي مختلف توليد گندم از نظر سطح فناوري ماشيني و بهره وري ماشين هاي کشاورزي و نيروي کار در ناحيه جلگه اي بخش مرکزي شهرستان مشهد بوده است. براي نمونه گيري از روش خوشه اي سه مرحله اي استفاده شد. داده هاي پژوهش، مربوط به سال زراعي 1384-1383 بوده و با استفاده از پرسشنامه و از طريق مصاحبه حضوري با 169 کشاورز جمع آوري گرديد. سيستم هاي توليد با استفاده از تعريف خاص براي هر سيستم به سه گروه مکانيزه، نيمه مکانيزه و نيمه سنتي تقسيم بندي شدند. شاخص ميزان مکانيزه بودن براي کشاورزان سه گروه محاسبه شد و تجزيه واريانس نشان داد که اختلاف ميانگين شاخص مکانيزه بودن بين سه سيستم در سطح احتمال %1 معني دار مي باشد. براي هر يک از سيستم هاي مورد نظر، تابع توليد با شکل تابعي کاب – داگلاس برآورد گرديد. براي محاسبه بهره وري هر يک از عامل هاي توليد ماشين هاي کشاورزي و نيروي کار، از روش داوان و بنزال استفاده گرديد. تجزيه واريانس و مقايسه ميانگين مربوط به بهره وري ماشين هاي کشاورزي و نيروي کار سه سيستم نشان داد که اختلاف ميانگين بين سه سيستم در سطح احتمال %1 معني دار مي باشد. مقايسات ميانگين نشان داد که سيستم مکانيزه داراي بيشترين ميزان بهره وري نيروي کار و ماشين هاي کشاورزي و سيستم نيمه مکانيزه و سيستم نيمه سنتي به ترتيب داراي داراي کمترين ميزان بهره وري ماشين هاي کشاورزي و کمترين ميزان بهره وري کارگر مي باشد. بنابراين مکانيزاسيون مي تواند افزايش بهره وري ماشين هاي کشاورز و نيروي کار را در پي داشته باشد.

 نسخه قابل چاپ