مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

هدف اصلي اين مطالعه بررسي تاثير آزادسازي تجاري بر بهره وري نيروي كار در بخش كشاورزي است. از صادرات محصولات كشاورزي و نرخ تعرفه وارداتي به عنوان دو شاخص جهت تعيين اثر سياست هاي آزادسازي تجاري بر بهره وري نيروي كار در بخش كشاورزي استفاده شده است. از يك مدل نئوكلاسيك استفاده گرديده كه سرمايه انساني در كنار سرمايه فيزيكي و نيروي كار مورد بهره برداري قرار گرفته است. با كمك داده هاي سري زماني و با بكارگيري روش هاي OLS و تصحيح خطا (ECM) رابطه هاي بلند مدت و كوتاه مدت بين سياست هاي آزادسازي تجاري و بهره وري نيروي كار در طي سال هاي 1382-1342 برآورد گرديده است. نتايج برآورد نشان مي دهند كه سياست هاي توسعه صادرات و كاهش نرخ تعرفه وارداتي در بلند مدت و كوتاه مدت باعث افزايش بهره وري نيروي كار در بخش كشاورزي شده اند. هر چند سرمايه انساني در بلند مدت بر بهره وري اثر مثبت دارد ولي اثر مثبت آن در كوتاه مدت داري اهميت آماري نيست. در بلند مدت، در اثر 10 درصد افزايش صادرات سرانه، يا 10 درصد كاهش نرخ تعرفه وارداتي، مقدار بهره وري به ترتيب به ميزان 0.5 درصد و 0.9 درصد افزايش مي يابند. با توجه به اين كه تاثير كاهش تعرفه بيش ار تاثير افزايش صادرات سرانه است، سياستگزاران لازم است سياست هاي خود را به تعديل تعرفه ها معطوف دارند.

 نسخه قابل چاپ