مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

در اين تحقيق به منظور برآورد تابع تقاضا براي مواد غذايي در مناطق شهري ايران، از چارچوب سيستم تقاضاي تقريبا ايده آل در دو حالت ايستا و پويا استفاده گرديده است. سپس نسبت به تعيين کشش هاي قيمتي و درآمدي تقاضا براي مواد غذايي اقدام شده است. براي اين منظور از داده هاي سري زماني مربوط به سالهاي 1384-1353 استفاده گرديد. نتايج مختلف تصريح مدل نشان داد که نتايج در حالت ايستا در مقايسه با حالت پويا ضعيف تر است. نتايج تجزيه و تحليل مربوط به ساختار تفکيک پذيري، اين فرضيه را که مصرف کنندگان تخصيص درآمد را ابتدا بين گروه هاي مختلف خوراکي و سپس بين انواع مختلف گوشت ها انجام مي دهند را رد نمود. کليه کشش هاي خود قيمتي جبراني و غير جبراني منفي بدست آمد که از اين جهت مطابق با انتظارات مباني نظري مي باشد. همچنين کشش هاي درآمدي براي کليه مواد غذايي مورد مطالعه مثبت بدست آمد.

 نسخه قابل چاپ