مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

در اين مطالعه انواع کارايي شامل کارايي فني،کارايي مديريتي و کارايي مقياس شهرستانهاي استان خراسان رضوي در کشت گندم ديم با استفاده از روش تحليل پوششي داده ها اندازه گيري شده است. اطلاعات آماري از سالنامه آماري استان خراسان رضوي که در سال 1387 منتشر گرديده بود استخراج گرديد و جهت جمع آوري ساير اطلاعات از مطالعات کتابخانه اي و جستجو در وب سايتهاي مرتبط و مفيد بهره گرفته شد. جهت تعيين تاثير سطح سواد مرتبط با علوم کشاورزي کشاورزان بر ميزان عملکرد ايشان، ابتدا با استفاده از نرم افزار SPSS ضريب همبستگي اسپيرمن براي آن محاسبه گرديده و پس از تاييد وجود همبستگي ،اين متغير نيز به عنوان نهاده تاثيرگذار انتخاب گرديد. کارايي فني در دو حالت شرايط بازده متغير و ثابت نسبت به مقياس محاسبه و مقايسه گرديد. در حالت بازده متغير نسبت به مقياس کارايي فني به دو کارايي مديريتي و کارايي مقياس تجزيه شد. علاوه بر آن ميانگين مصرف واقعي نهاده ها در شهرستانهاي استان با ميانگين مصرف مطلوب نهاده ها مقايسه گرديد. نتايج حاکي از آن بود که ميانگين کارايي مديريتي شهرستانهاي استان خراسان رضوي 0.732 و ميانگين کارايي فني و کارايي مقياس شهرستانها به ترتيب 0.479 و0.654  مي باشد. از طرفي نتايج گوياي آن بود که از مجموع 17 شهرستان استان، تنها 12 درصد (2 شهرستان) در سطح بهينه مقياس، 82 درصد (14 شهرستان) بالاتر از سطح بهينه مقياس و 6 درصد (1 شهرستان) پايين تر از حد بهينه وسعت زمينهاي کشاورزي خود عمل نموده اند با توجه به نتايج حاصل مي توان اينگونه استنباط نمود که پتانسيل زيادي براي افزايش انواع کارايي در اين استان جهت کشت گندم ديم وجود دارد که با اتخاذ سياستهاي مناسب مي توان به آن دست يافت.

 نسخه قابل چاپ