مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

در مطالعه حاضر تخصيص آب سد لتيان بين محصولات کشاورزي با کاربرد مدل بهينه سازي دو مرحله اي نادقيق مورد بررسي قرار گرفت و نتايج نهايي با مدل برنامه ريزي فازي بازه اي مقايسه شد. داده هاي مورد نياز مطالعه از سازمان آب منطقه اي و جهاد کشاورزي استان تهران و براي سال هاي 70 تا 88 جمع آوري شد. نتايج نشان داد که با کاربرد برنامه ريزي فازي بازه اي در بهترين حالت (يعني رخ دادن سطح جريان زياد) به ميزان 63درصد، 69 درصد، 49 درصد و 33 درصد از آب مورد نياز محصولات جو، صيفي جات، سبزيجات و ذرت علوفه اي تأمين مي شود، اما ميزان تخصيص نهايي آب محصول گندم به طور دقيق مشخص نيست. همچنين با کاربرد مدل بهينه سازي دو مرحله اي نادقيق در حالتي که تقاضاي آب به پايين ترين مقدار خود برسد مدير سيستم محافظه کارانه عمل مي کند و حد پايين تقاضاي آب هدف را به مصرف کنندگان وعده مي دهد. اين مساله موجب مي شود کمبود آب نسبت به حالت بهينه کاهش يابد. اما وقتي تقاضاي آب هدف به بالاترين حد خود مي رسد مدير به صورت خوش بينانه آب را در اختيار مصرف کنندگان قرار مي دهد. در اين حالت متغير کمبود آب نسبت به حالت بهينه افزايش مي يابد. همچنين مقايسه دو مدل نشان داد که مدل برنامه ريزي تصادفي دومرحله اي فازي نادقيق به طور همزمان سود و قطعيت سيستم را افزايش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ