پاسخ به:مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه
سه شنبه 23 خرداد 1391 11:13 PM
| 1 : اقتصاد و توسعه كشاورزي (علوم و صنايع كشاورزي) تابستان 1389; 24(2):129-140. |
| انتخاب سياست زيست محيطي مناسب در يك برنامه بلندمدت در ايران |
| حسيني سيدصفدر*,قرباني محمد,ترشيزي محمد,ضرغامي نصرت اله |
| * گروه اقتصاد كشاورزي، دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه تهران |
|
پژوهش پيش رو، در چارچوب يك الگوي تعادل عمومي، آثار اقتصادي و زيست محيطي (اثر بر فرسايش خاك) چهار سياست مهم تجاري و مالياتي را تحت شرايط مختلف توليدي در ايران و در سال زراعي 84-1383 شبيه سازي كرده و سپس سياست مناسب را تحت وزن هاي متفاوت سياستي براي عوامل اقتصادي و زيست محيطي انتخاب كرده است. هدف از وزن دهي شبيه سازي برنامه بلندمدتي بوده است كه در ابتداي آن عوامل زيست محيطي اهميت اندكي داشته و به تدريج بر اهميت آنها افزوده مي شود. نتايج نشان مي دهد كه در مراحل اوليه اين برنامه كه عوامل اقتصادي از اهميت سياستي بيشتري نسبت به عوامل زيست محيطي برخوردارند، مناسب ترين سياست، سياست يارانه توليد محصولات زراعي پايين دست و در مراحل پاياني برنامه، هنگامي كه عوامل زيست محيطي از اولويت بالاتري برخوردارند، سياست ماليات بر توليد محصولات زراعي بالادست سياست بهينه است. بنابراين، افزون بر پيشنهاد سياست يارانه توليد محصولات زراعي پايين دست براي شرايط فعلي ايران، انجام تحقيقات بيشتر در زمينه ارتباط سياست هاي كلان اقتصادي و فرسايش خاك پيشنهاد شده است. |
| كليد واژه: سياست هاي تجاري و مالياتي، فرسايش خاك، الگوي تعادل عمومي، وزن هاي سياستي |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
