پاسخ به:مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه
سه شنبه 23 خرداد 1391 10:58 PM
4 : اقتصاد و توسعه كشاورزي (علوم و صنايع كشاورزي) 1390; 25(1):29-37. |
مزيت نسبي و سياست هاي حمايتي بر توليد کشمش استان قزوين |
جولايي رامتين*,كاظم نژاد مهدي |
* گروه اقتصاد كشاورزي، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان |
مزيت نسبي اصطلاحي است که پتانسيل بالقوه و بالفعل کشور را براي توليد محصولات مختلف در مقايسه با بازارهاي جهاني نشان مي دهد. بنابراين تحقيقات در اين زمينه مي تواند رويکردي دوگانه داشته باشد. اين تحقيقات هم مي تواند پتانسيل کشور را در توليد محصولاتي که هنوز توليد نشده است نشان دهد و هم مي تواند توان بالفعل محصولاتي را که در کشور توليد مي شوند را مورد ارزيابي قرار دهد. در اين مطالعه از روش ماتريس تحليل سياستي (PAM) و شاخص هزينه منابع داخلي (DRC) براي محاسبه مزيت نسبي استفاده شده است. براي بررسي سياستهاي حمايتي از اين محصول نيز از شاخصهاي محاسباتي ماتريس تحليل سياستي بهره گرفته شده است. محدوده زماني تحقيق سال زراعي 86-1385 و محدوده مکاني آن شهرستان هاي عمده توليد کننده کشمش در استان قزوين بود و در اين تحقيق از روش خوشه اي دو مرحله اي براي مطالعه ميداني و پرسشگري استفاده شد. شاخص DRC مقدار 0.78 را براي کشمش نشان مي دهد که حاکي از مزيت نسبي اين محصول است. شاخص هاي حمايتي محاسبه شده نيز نشان مي دهد برآيند سياست هاي داخلي در جهت حمايت از اين محصول نبوده است. |
كليد واژه: مزيت نسبي، نرخ حمايت موثر، هزينه منابع داخلي، کشمش، قزوين |
نسخه قابل چاپ |