مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

در دهه جاري استفاده از راهبرد گردشگري روستايي جهت فراخواني محتوي توسعه به مناطق روستايي، در کشورهاي جهان سوم مورد توجه قرار گرفته است. در کشور ايران نيز به دليل تعدد، پراکنش و پتانسيل مناطق روستايي، استفاده از اين راهبرد در دستور کار دولتمردان قرار دارد. براي بهره مندي از ابعاد مثبت پديده گردشگري، تحليل شرايط موجود جامعه ميزبان الزامي است. از اينرو در اين مطالعه با استفاده از تکنيکSWOT  وضعيت گردشگري روستايي در روستاهاي هدف گردشگري استان چهارمحال و بختياري مشخص و وزن هر کدام از ارکان چهارگانهSWOT  در گردشگري روستايي سنجيده شده است. جامعه آماري اين مطالعه شامل هجده نفر از کارشناسان و مسوولين مرتبط با علوم توسعه روستايي و گردشگري بوده است. نتايج نشان مي دهد ميزان محدوديت ها (شامل نقاط ضعف و تهديد) با امتياز 57.69 در سطح بالاتري نسبت به ميزان مزيت ها (شامل نقاط قوت و فرصت ها) با امتياز 55.31 مي باشد. اگرچه مولفه به وجود آمدن مراکز گردشگرپذير در نقاط ديگر به عنوان مهم ترين مولفه تهديد مشخص شد اما به دليل نامناسب بودن زيرساخت هاي گردشگري همچون راه دسترسي، اماکن اقامتي و تسهيلات رفاهي و همچنين شناخت نادرست گردشگران از گردشگري روستايي در روستاهاي موردمطالعه، همين مولفه موجب تخفيف آسيب پذيري و نيز کاهش تخريب طبيعت بکر و چشم اندازهاي زيبا به عنوان مهمترين مولفه قوت توسعه گردشگري روستايي شده است.

 نسخه قابل چاپ