مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

مطالعات گوناگوني نشان داده است که مساله رويارويي بهره برداران با مخاطرات يا ريسک، از ويژگيهاي عمده فعاليتهاي کشاورزي به شمار مي رود. بنابراين، توجه به ريسک و ابعاد مختلف آن (همچون گرايش بهره برداران کشاورزي به مخاطره)، در برنامه ريزي اقتصاد کشاورزي از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين مطالعه، نخست، الگوهاي عمده تعيين گرايش به ريسک بهره برداران کشاورزي، بويژه مدلهاي مبتني بر قاعده اول اطمينان، مقايسه و ارزيابي شده است. سپس محاسبه درجه ريسک گريزي نمونه اي که 48 نفر از صاحبان واحدهاي پرورش گاوهاي شيري استان فارس را دربر مي گيرد، با بهره گيري از روش اصل اطمينان، انجام گرفته است. افزون بر آن کارايي هاي فني، تخصيصي و اقتصادي براي اعضاي نمونه مورد بررسي، با تخمين تابع توليد مرز تصادفي به روش حداکثر راستنمايي و استخراج تابع هزينه مرزي برآورد شده و رابطه کارايي اقتصادي اين واحدها با عوامل اقتصادي – اجتماعي، همچون گرايش به مخاطره بهره برداران، مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است.
نتايج به دست آمده از اين پژوهش نشان مي دهد که دامداران عضو نمونه مورد مطالعه، به طور عمده، ريسک گريزي بالايي دارند. افزون بر آن، تعيين اجزاي مختلف کارايي اقتصادي نيز نشان مي دهد که پتانسيل در خور ملاحظه افزايش اين کارايي، با بهره گيري مناسبتر از منابع دسترس پذير و فن آوري موجود است. بررسي رابطه ميان کارايي اقتصادي و عوامل اقتصادي- اجتماعي موثر بر آن نيز تمايل مي سازد که آموزش، تماس با مروجان داشتن شغل جنبي و کاهش ريسک گريزي، تاثير مثبت و مستقيمي بر اين کارايي دارد.

 نسخه قابل چاپ