مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

كشاورزي، فعاليتي است كه همواره زير تاثير عوامل طبيعي همچون سيل، خشكسالي، حمله آفتها و مانند آن قرار دارد. از سوي ديگر، عوامل گوناگوني چون قيمتها، تغيير عملكرد و هزينه نيز همراه با عوامل طبيعي موجب بروز ريسك و نبود حتميت در اين فعاليت مي شود. بنابراين، تصميم گيري در چنين شرايطي نياز به ابزارهايي مناسب و كارا براي منظور كردن عوامل پيشگفته در طراحي نظام هاي زراعي دارد. الگوي گوناگوني در دهه هاي اخير پديد آمده و توسعه يافته كه در آنها سعي شده است تا ريسك در تصميم گيريها دخالت داده شود. اين پژوهش نيز نشان مي دهد كه الگوي برنامه ريزي ريسكي همچون موتاد، تارگت موتاد، ميانگين نيمه واريانس و ميانگين مربعات انحرافات جزئي در واقع گشتاورهاي مراتب مختلفي از حالت تعميم يافته نابرابري چي بي شف است. در اين پژوهش همچنين الگوي ميانگين مطلق انحرافات جزئي (Mean Pad) در چارچوب الگوي برنامه ريزي چند هدفي (MOP) معرفي و ميزان زيان برخاسته از هر الگوي كشت نيز با بهره گيري از معيار ريسك به دست آمده و نابرابري چي بي شف محاسبه شده است. الگوي بهينه كشت براي مزارع نمونه در منطقه زرقان استان فارس نيز با استفاده از مطالعه پيمايشي و تكميل پرسشنامه و اطلاعات سري زماني استخراج شده از نشريه هاي وزارت كشاورزي محاسبه و با بهره گيري از رابطه چي بي شف، ميزان ريسك هر يك از اين الگوها تعيين شده است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه به طور كلي افزايش پارامترهاي الگو موجب جايگزين شدن محصولات با درآمد ناخالص و نوسانهاي قيمت بيشتر (مانند پياز) به جاي محصولات داراي بازده ناخالص و نوسانهاي قيمت كمتر شده است.

 نسخه قابل چاپ