مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

در مطالعه حاضر مزيت نسبي گروه هاي عمده برنج (برنج دانه بلند مرغوب، ‌برنج دانه بلند پر محصول، برنج دامنه متوسط مرغوب و برنج دانه كوتاه) در استان هاي گيلان و مازندران طي سالهاي 1373 - 79 و بر اساس آمار و اطلاعات طرح هزينه توليد وزارت جهاد كشاورزي بررسي گرديده است. در اين تحقيق براي محاسبه مزيت نسبي از شاخص هزينه منابع داخلي بهره گرفته شده است.
نتايج تحقيق حاضر نشان مي‌دهد كه طي دوره 1373 - 79 به طور متوسط درصد بهره برداران داراي مزيت نسبي براي گروه هاي برنج دانه بلند مرغوب، دانه بلند پر محصول، ‌دانه متوسط مرغوب ودانه كوتاه در استان مازندران به ترتيب برابر 9.1 ، 46.7 ، 30.0 و 66.4 و در استان گيلان به ترتيب معادل 4.3، 19.7، 4.0 و 8.1 بوده است. با ملاحظه اين اعداد مي توان دريافت كه درصد بيشتري از بهره برداران استان مازندران در مقايسه با بهره برداران استان گيلان از مزيت نسبي برخوردارند.

 نسخه قابل چاپ