مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

پژهش حاضر به منظور بررسي اقتصادي توليد گندم تحت شرايط شوري و كم آبي در منطقه شمال گرگان انجام شده است. روش شناسي اين تحقيق بر مبناي تحليل تابع توليد آب - شوري بوده و داده هاي مورد نياز آن از يك آزمايش آماري كرتهاي خرد شده در قالب طرح بلوكهاي كاملا تصادفي با عامل اصلي مقدار آب در چهار سطح (50، 75، 100 و 125 درصد نياز گياه) و عامل فرعي شوري آب آبياري در چهار سطح (6/1 ، 9/7 ،8/10 و 6/13 دسي زيمنس بر متر) و با سه تكرار به دست آمده است. بهترين شكل تابع از نظر خوبي برازش، تابع متعالي تشخيص داده شد. بر اساس نتايج اين تابع، اثر نهايي رطوبت خاك (متغير جانشين كميت آب) بر روي عملكرد و درآمد گندم مثبت و معني دار و به ترتيب برابر با 244 كيلوگرم و 366 هزار ريال و اثر نهايي شوري خاك (متغير جانشين کيفيت آب) بر روي اين دو عامل منفي و به ترتيب برابر با 232 کيلوگرم و 349 هزار ريال در هکتار بوده است. محاسبه نسبت نهايي نرخ جايگزيني نشان مي دهد که امکان جايگزيني دو عامل مورد بررسي (رطوبت و شوري خاک) در دامنه وسيعي از مقادير آنها براي حصول به عملکرد يکسان وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ