مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

شرط زير بنايي توسعه، رشد توليدات ملي است كه اين امر خود در گرو بهره برداري از ظرفيتهاي اقتصادي در ابعاد ملي و منطقه اي است. به عنوان يك امر شناخته شده، توسعه كمي و كيفي محصولات بر اساس ظرفيتها و توانمنديهاي مناطق يك كشور به پويايي رشد و توسعه اقتصاد ملي منجر خواهد شد. اين مقاله مي كوشد با طرح نظريه هاي مزيت نسبي و ارتباط آنها با رشد اقتصادهاي منطقه اي، به روشهاي اندازه گيري مزيت نسبي اشاره كند و با به كار گيري روش ضرايب مكاني، توانمنديهاي توليدي محصولات زراعي در استان اصفهان را ارزيابي نمايد. به اين منظور دو شاخص ديگر از مزيت نسبي و رويكردي در جهت توضيح عوامل تاثير گذار بر مزيت نسبي ارائه مي شود.
نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه كشت ديم محصولات زراعي در استان اصفهان هيچ گونه مزيت نسبي ندارد و تنها كشت آبي برخي از محصولات زراعي، مانند حبوبات، داراي مزيت نسبي است، لذا توسعه و بهزراعي كشت اين محصولات نتايج مثبتي براي اقتصاد ملي و منطقه اي به همراه خواهد داشت.

 نسخه قابل چاپ