مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

موضوع مورد بررسي مقاله حاضر، بهينه سازي مصرف نهاده كود شيميايي در بخش كشاورزي است. از اين رو، اثر يارانه كود شيميايي بر مصرف غيربهينه محصول شاخصي چون گندم مورد توجه قرار گرفته است. در اين تحقيق توابع توليد گندم آبي در استان هاي كشور از مطالعاتي كه قبلا انجام شده، مورد استفاده قرار گرفته و رابطه حداكثر سود از آن استخراج شده است. در مرحله بعد، با قرار دادن مقادير عددي قيمت نهاده كود شيميايي و محصول گندم در آن، سطح بهينه مصرف نهاده كود شيميايي در توليد گندم در هر استان تعيين گرديده است. تابع توليد به كار گرفته شده، از نوع تابع چند جمله اي با ريشه دوم مي باشد.
داده هاي مورد استفاده در اين تحقيق شامل مقادير مصرفي انواع كود شيميايي در هر هكتار گندم آبي و قيمت آن در استان هاي مختلف كشور در سه سال زراعي 1378-79، 1379-80 و 1380-81 مي باشد كه از آخرين اطلاعات منتشر شده وزارت جهاد كشاورزي تهيه شده است.
قيمت محصول گندم نيز براساس قيمت خريد تضميني دولت لحاظ گرديده است. بر اساس نتايج به دست آمده، مصرف غيربهينه كودهاي شيميايي در توليد گندم آبي كاملا مشهود است. مقايسه توليد و سود در حالت فعلي با حالت بهينه نشان مي دهد كه در صورت بازگشت به سطح بهينه، كشاورزان سود بيشتري كسب خواهند كرد و به طور متوسط، توليد نيز افزايش مي يابد. لذا، چنين مي توان نتيجه گيري نمود كه پرداخت يارانه به كودهاي شيميايي باعث مصرف بي رويه آنها گرديده است. همچنين سياست قيمت گذاري فعلي كود شيميايي، كه بر مبناي پرداخت يارانه مستقيم از طريق كود شيميايي ارزان مي باشد، ناكارا و لذا مستلزم بازنگري است.

 نسخه قابل چاپ