مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

با توجه به شرايط طبيعي و اقتصادي ايران، توليد کشاورزي يکي از پرمخاطره ترين فعاليتهاي اقتصادي است و از آنجا که بخش مهمي از توليدکنندگان کشاورزي کشور، يعني کشاورزان متوسط و ميانه حال، توان مالي محدودي دارند و همه دارايي شان را در هر دوره بهره برداري در فرايند توليد به کار مي گيرند، گاه حتي کمترين خسارت ممکن است آنها را از هستي ساقط و زندگي فلاکت باري را بر آنها تحميل کند. از اين رو بيمه محصولات کشاورزي را مي توان يکي از اهرمهاي توسعه کشاورزي دانست؛ زيرا با استفاده از اين ساز و کار هم مي توان امنيت بيشتري براي توليدکنندگان محصولات کشاورزي فراهم ساخت و مخاطرات توليد را کاهش داد و هم شرايط مطلوبتري براي جلب و جذب سرمايه هاي خصوصي در بخش کشاورزي فراهم آورد. لذا در اين تحقيق بررسي و شناخت عوامل موثر در توسعه بيمه محصولات راهبردي کشاورزي در بين کشاورزان شهرستان خدابنده در استان زنجان براي کارآمد ساختن و بهبود نظام ارايه خدمات بيمه محصولات کشاورزي به عنوان هدف کلان مد نظر قرار گرفت.
جهت تجزيه و تحليل اطلاعات به دست آمده از تکميل پرسشنامه توسط 125 کشاورز که از طريق نمونه گيري طبقه اي با انتساب متناسب از بين 1294 بيمه گذار شهرستان خدابنده انتخاب شدند - از دو روش آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد. پايايي پرسشنامه نيز پس از انجام آزمون مقدماتي بر روي 30 بيمه گذار خارج از نمونه مورد مطالعه، از طريق ضريب آلفاي کرونباخ تعيين گرديد. مقدار اين ضريب برابر 81% به دست آمد که مبين رضايت بخش بودن پايايي کل پرسشنامه مي باشد. در بخش آمار توصيفي از پارامترهايي همچون فراواني، درصد، ميانگين، انحراف معيار، واريانس و در بخش آمار استنباطي از ضريب همبستگي اسپيرمن، پيرسون و تحليل رگرسيوني براي تحليل داده ها استفاده شد. نتايج تحليل رگرسيوني نشان داد که سه متغير سطح زيرکشت گندم ديم، تعداد دفعات اخذ وام و مقدار زمين به عنوان متغيرهاي پيش بيني کننده متغير وابسته وارد معامله رگرسيون شدند. اين سه متغير مجموعا 76 درصد تغييرات توسعه بيمه محصولات راهبردي را پيش بيني مي کنند.

 نسخه قابل چاپ