مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

ارزيابي روند حركت استانها در برنامه هاي توسعه و به طوركلي روند حركت كشور در اين راستا مساله اي است كه در طول سالهاي اخير همواره با كم توجهي مسولان، سياستگذاران و حتي پژوهشگران مواجه بوده است. گواه اين مدعا نبود منابع كافي جهت قضاوت روند حركتي در برنامه سوم توسعه است در حالي كه نزديك به سه سال از اتمام اين برنامه مي گذرد.
در اين پژوهش براي اولين بار در كشور به ارزيابي روند حركت استانها در طول سالهاي برنامه سوم كشور پرداخته ميشود و بر اين اساس استانهاي كشور از نظر كارايي در دستيابي به اهداف خود در برنامه سوم توسعه، رتبه بندي ميگردند و الگوي بهينه براي استان هاي ناكارا به منظور حركت به سمت مرز كارايي مشخص مي شود. بدين منظور بخش كشاورزي به عنوان بخشي تاثيرگذار و با داشتن اطلاعات قابل دسترس در بازه زماني 1379 تا 1383 انتخاب گرديد و اين ارزيابي بر مبناي مدل رياضي تحليل پوششي داده ها صورت گرفت.
نتايج حاكي از وجود تفاوت در كارايي استانها نسبت به يكديگر در بهره گيري از نهاده ها به منظور توليد در بخش كشاورزي است؛ به خصوص استانهاي هرمزگان، تهران، قم و گيلان در اين رتبه بندي كارايي قابل توجهي داشته اند.

 نسخه قابل چاپ