مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

هدف اساسي پژوهش حاضر مطالعه تطبيقي مدلهاي نشر، ساختار مزرعه (اقتصادي) و تلفيقي در زمينه پذيرش مديريت پايدار منابع آب زراعي و دستيابي به مدل بهينه در پيش بيني رفتار پذيرش کشاورزان است. روش تحقيق توصيفي و همبستگي بوده و از تکنيک تحليل مميزي استفاده شده است. در اين تحقيق تعداد نمونه مورد نظر از بين گندمكاران شهرستان اهواز در سال 1387 با استفاده از فرمول کوکران (110=نمونه و 1370=جامعه مورد مطالعه) تعيين و از طريق نمونه گيري تصادفي انتخاب گرديد.
بر اساس نتايج حاصل از مطالعه با استفاده از آزمون F و کروسکال واليس مشخص شد که ويژگيهاي افراد نظير سن، سطح تحصيلات، دانش فني، درآمد، عملکرد محصول، دانش و نگرش مديريت پايدار منابع آب در بين افرادي که برحسب سطوح پذيرش مديريت پايدار منابع آب زراعي در سطوح مختلفي قرار داشتند، داراي اختلاف معني داري بود. در قياس سه مدل نشر، ساختار مزرعه و تلفيقي (جامع) در زمينه پيش بيني گروهي که به ميزان بسيار بالا مديريت پايدار منابع آب زراعي را پذيرفته اند، مدل جامع از قدرت پيش بيني بالاتري نسبت به مدل نشر و ساختار مزرعه برخوردار بوده است. بنابراين، نهادهاي دولتي و خصوصي که در اشاعه راهبردهاي مديريت منابع آب کشاورزي فعاليت مي نمايد، با در نظر گرفتن شاخصهاي مدل تلفيقي مي توانند احتمال پذيرش را تا حد قابل قبولي افزايش دهند.

 نسخه قابل چاپ