مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

هدف کلي اين تحقيق علي- مقايسه اي، شناسايي عواملي است که باعث عدم ادامه استفاده از سيستمهاي آبياري باراني مي شوند. جامعه آماري مورد نظر شامل کليه کشاورزان پذيرنده سيستمهاي آبياري باراني در شهرستان مهاباد استان آذربايجان غربي در سال زراعي 1386-87 است که حداقل يک محصول را با استفاده از آن توليد و برداشت کرده اند (N=195). از اين ميان، تعداد 124 نفر با استفاده از جدول کرجسي و مورگان به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند.
يافته هاي توصيفي نشان مي دهد که تقريبا 30 درصد (36 نفر) کشاورزان پذيرنده، استفاده از سيستمهاي آبياري باراني را رها کرده اند. يافته هاي استنباطي نيز نشان مي دهد که تفاوت معني داري بين دو گروه کشاورزان استفاده كننده و رهاکننده سيستمهاي آبياري باراني در برخي از متغيرهاي وابسته وجود دارد. نتايج حاصل از تحليل تشخيصي هم نشان مي دهد که پنج متغير «رودخانه به عنوان منبع آب، ميزان پيامدهاي اقتصادي سيستم، ميزان حمايتهاي آموزشي- ترويجي، پشتيباني از حفظ و نگهداري سيستم و سن» 99 درصد کشاورزان را به درستي در دو گروه کشاورزان ادامه دهنده و رهاکننده سيستمهاي آبياري باراني طبقه بندي مي کنند.

 نسخه قابل چاپ