پاسخ به:مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه
چهارشنبه 17 خرداد 1391 9:58 PM
| 2 : اقتصاد كشاورزي (اقتصاد و كشاورزي) 1387; 2(4):21-36. |
| تصميم گيري چند شاخصه فازي و کاربرد آن در تعيين الگوي بهينه کشت در مزارع |
| اكبري نعمت اله*,زاهدي كيوان مهدي |
| * گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداري و اقتصاد، دانشگاه اصفهان |
|
در تصميم گيري براي تعيين الگوي کشت محصولات کشاورزي در يک منطقه، شاخص هاي بسيار مهم و اساسي وجود دارد که بنا به دلايل گوناگون (براي مثال: کيفي بودن آنها) نمي توان با مدل هاي برنامه ريزي رياضي آنها را فرموله کرد و از سويي دخالت دادن اثر آنها در پاسخ هاي نهايي امري ضروري و اجتناب ناپذير است. در اين پژوهش سعي شده تا ابتدا به کمک روش تحليل سلسله مراتبي فازي، درجه اولويت کشت هر يک از محصولات با توجه به شاخص هاي اساسي در زراعت و با لحاظ نمودن نظر و تجربه کشاورزان و خبرگان اين بخش تعيين شود. سپس با دخالت دادن اوزان بدست آمده در تابع هدف مدل برنامه ريزي خطي معمولي الگوي بهينه کشت محصولات زراعي را با توجه به قيود و محدوديت هاي پيش روي کشاورزان تعيين نمود. منطقه مورد مطالعه در اين پژوهش يک واحد زراعي 70 هکتاري بوده و محصولات منتخب شامل گندم، ذرت، چغندرقند، آفتاب گردان و سيب زميني مي باشند. نتايج حاکي از آن است که ترکيب روش تحليل سلسله مراتبي فازي و مدل برنامه ريزي خطي معمولي، الگوي بهينه دقيق تر و داراي سازگاري بيشتري با دنياي واقعي را نسبت به مدل برنامه ريزي خطي معمولي نشان مي دهد. برنامه ريزي خطي معمولي، الگوي بهينه کشت گندم (46.47 هکتار) و سيب زميني (23.52 هکتار) را در مزرعه نشان مي دهد، اين در حالي است که ترکيب تحليل سلسله مراتبي فازي و برنامه ريزي خطي، افزون بر گندم، کشت چغندر قند به ميزان 26.66 هکتار به جاي سيب زميني را در الگوي کشت مزرعه توصيه مي نمايد. |
| كليد واژه: تعيين الگوي بهينه کشت محصول، تصميم گيري چند شاخصه فازي، تحليل سلسله مراتبي فازي، برنامه ريزي خطي |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
