مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

هدف اصلي دولت از پرداخت يارانه بهبود رفاه خانوارها از طريق افزايش دسترسي به كالاها و خدمات است. ساختار فعلي نظام حمايتي و به دنبال آن پرداخت يارانه در كشور مناسب نيست، به طوري كه بسياري از اقتصاددانان پرداخت يارانه عمومي را پرهزينه مي دانند. به همين دليل دولت به دنبال تجديد نظر در برنامه هاي پرداخت يارانه به مواد غذايي است. در اين مطالعه توزيع منافع نظام فعلي يارانه كشور ميان مناطق و دهك هاي مختلف درآمدي با تعيين مصرف سرانه و در نظر گرفتن قيمت يارانه اي و قيمت آزاد با تاكيد بر سه كالاي نان، روغن و قند و شكر مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاصل از بررسي داده ها در سال 1380 نشان داد كه منافع حاصل از يارانه نان در مناطق شهري و روستايي استان هاي مختلف و همچنين گروه هاي مختلف بيش از روغن خوراكي و قند و شكر است. از طرف ديگر توزيع يارانه و منافع حاصل از آن در مناطق و گروه هاي مختلف درآمدي نيز نشان دهنده آن است كه سيستم فعلي پرداخت يارانه نه تنها هدفمند نبوده، بلكه در برخي موارد به سمت گروه هاي با درآمد بالا انحراف داشته است. پس نظام فعلي پرداخت يارانه از كارايي لازم برخوردار نبوده و باعث اتلاف منابع مي شود. بنابراين براي جلوگيري از اتلاف منابع و كاهش بار مالي دولت لازم است هدفمندي يارانه غذا مورد توجه قرار گيرد.