مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

اهداف بهره برداران کشاورزي و سياست گذاران اين بخش در مورد چگونگي استفاده از گروهي از منابع و از جمله آب کشاورزي مي تواند متفاوت باشد. بهره برداران براي کاهش ريسک توليد و افزايش درآمد خود به طور معمول تمايل به استفاده بيش تر از آب دارند. اين در حالي است که سياستگذاران اين بخش در پي استفاده پايدار از منابع آب کم ياب هستند. پس در اين مطالعه با استفاده از ره يافت برنامه ريزي چند هدفي و به کارگيري اطلاعات نمونه اي از بهره برداران استان فارس (منطقه فسا) چگونگي تبادل ميان کاهش مصرف آب، کاهش ريسک و افزايش بازده ناخالص تبيين شد. استفاده از ره يافت برنامه ريزي چند هدفي به الگوهاي متعدد منتهي مي شود که الگوهاي مطلوب از ميان آن ها با استفاده از معيار منطق فازي مشخص و معرفي شد. يافته هاي مطالعه حاکي از وجود رابطه تبادلي ميان اهداف ياد شده بود. هم چنين مشخص شد که تعقيب هدف کاهش مصرف آب منجر به کاهش قابل ملاحظه اولويت الگوي کشت فعلي مي شود. برآورد ضرايب کشش ريسک نسبت به دو منشا تغيير يعني آب و بازده ناخالص نشان داد که نقش داد که نقش بازده ناخالص در تغيير ريسک در مقايسه با آب مهم تر است. برآورد تابع مطلوبيت متشکل از اهداف ياد شده بيانگر اهميت بالاتر افزايش درآمد در مقايسه با دو هدف کاهش مصرف آب و کاهش ريسک بود. در الگوهاي بهينه ارايه شده براي سه گروه از بهره برداران، مشخص شد گندم و ذرت در مقايسه با ديگر محصولات مي توانند ترکيب مطلوب تري از اهداف ياد شده را تامين کنند.

 نسخه قابل چاپ