مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

اين مقاله به بررسي جريان هاي تجاري بخش کشاورزي در ايران در دوره زماني 1355- 1383 مي پردازد. از آن جا كه كشور ايران در بخش كشاورزي با هر دو گروه از كشورهاي در حال توسعه و توسعه يافته داراي تبادلات تجاري است، بنابراين شناسايي جريان هاي تجاري بخش کشاورزي و متغيرهاي موثر بر آن مي تواند در تعيين الگوي تجارت كشاورزي ايران با اين گروه از كشورها اهميت فراواني داشته باشد. براي تحليل روابط بلندمدت ميان حجم واردات و صادرات محصولات کشاورزي و عوامل اثرگذار بر آن ها از تكنيكي نوين در عرصه آزمون همگرايي موسوم به آزمون کرانه ها استفاده شده است.نتايج اين آزمون نشان مي دهد که ميان حجم واردات و صادرات محصولات کشاورزي و عوامل اثرگذار بر آن ها در بلندمدت يک رابطه تعادلي برقرار است. توابع تقاضاي واردات و صادرات محصولات کشاورزي با به کارگيري رويکرد الگوي خود توضيح با وقفه هاي گسترده (ARDL) تخمين زده شده است که بر اين اساس كشش هاي بلندمدت درآمدي، قيمتي و نرخ ارز در تابع تقاضاي واردات به ترتيب برابر با 0.21، -0.95 و 0.14- و در تابع تقاضاي صادرات به ترتيب برابر با 1.15، 0.92- و 0.11- تخمين زده شد. بر اساس شرط مارشال- لرنر از آنجا که مجموع كشش هاي قيمتي در توابع تقاضاي واردات و صادرات محصولات کشاورزي بزرگتر از 1 است، بنابراين تضعيف پولي مي تواند باعث بهبود تراز تجاري بخش کشاورزي شود.