مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

در اين مقاله تلاش شده است تا با استفاده از روش تحليل چندپاسخه (MCA) و بهره گيري از الگوي لاجيت، عوامل اقتصادي، اجتماعي، فني و رفتاري موثر بر به کارگيري روش هاي مختلف مديريت علف هاي هرز در مزارع گندم 180 نفر از کشاورزان استان خراسان رضوي در سال 1387 بررسي شود. نتايج نشان داد که متغير درآمد سالانه کشاورز داراي تاثير مثبت و معنادار در احتمال به کارگيري روش هاي کنترل شيميايي، مکانيکي و تناوب زراعي براي مديريت علف هاي هرز دارد. افزون بر اين متغيرهاي ميزان تجربه کشاورز در کشت گندم، مالکيت مزرعه، ميزان سطح زيرکشت گندم و درصد خسارت علف هاي هرز به محصول گندم تاثير مثبت و معنادار و ويژگي چندساله بودن علف هاي هرز نيز تاثير منفي و معناداري بر به کارگيري روش کنترل شيميايي علف هاي هرز دارد. متغيرهاي تعداد افراد خانوار، مبارزه در مرحله رشد رويشي علف هاي هرز، درصد خسارت علف هاي هرز و شاخص آگاهي از مقاومت به سموم شيميايي تاثير مثبت و معنادار و متغيرهاي سن کشاورز و تعداد قطعه هاي مزارع گندم نيز تاثير معنادار و منفي بر به کارگيري روش مکانيکي براي مديريت علف هاي هرز دارد. همچنين تجربه کشت گندم، مالکيت مزرعه و ميزان سطح زيرکشت گندم تاثير مثبت و معناداري بر به کارگيري تناوب زراعي براي کنترل علف هاي هرز دارد. با توجه به يافته ها، تلاش سياست گزاران بخش کشاورزي براي ياري بيشتر به کشاورزان در جهت به کارگيري روش هاي مديريت علف هاي هرز در قالب دانش بومي به ويژه مديريت تلفيقي علف هاي هرز و افزايش آگاهي کشاورزان در پيوند با روش هاي مديريتي علف هاي هرز پيشنهاد شده است.