هيجان و نبرد براي بقا در آخرزمان

«موتوراستورم» یكی از اولین بازی‌هایی بود كه به صورت انحصاری و برای كنسول پلی‌استیشن3 در سبك مسابقه‌ای منتشر شد و شاید یكی از عواملی بود كه سبب شد این كنسول و توانمندی‌های گرافیكی‌اش به رخ كشیده شود. نام موتوراستورم همیشه با هیجان عجین بوده و این به دلیل آن است كه همیشه یك گیم‌پلی شلوغ و سریع و بدون پیچیدگی‌های معمول را به مخاطب عرضه می‌كند. در موتوراستورم بیشتر از این كه به فكر مسابقه باشید، در حال به هم ریختن و خراب كردن هستید و این روند در «آخرزمان» هم ادامه پیدا می‌كند.

همان‌طور كه می‌دانید داستان این نسخه به پیروی از دیگر بازی‌های امروزی كه همه آخرزمانی شده‌اند، به پایان یافتن دنیا و از بین رفتن همه چیز اختصاص یافته است، دقیقا مشابه چیزی كه در فیلم «2012» دیده ایم. نكته جالب این كه وقایعی كه اخیرا در ژاپن اتفاق افتاد و بیشتر به آخرزمان شبیه بود، سازندگان بازی را بر آن داشت تا انتشار این بازی را كمی‌ به تاخیر بیندازند تا نمكی بر زخم مصیبت‌زدگان آن فاجعه نباشد. در این بازی برج‌های آسمانخراش شهر سانفرانسیسكو فرو می‌ریزند و آبشارهایش تمام شهر را فرا می‌گیرد. در واقع در این بازی باید بیشتر نگران خراب شدن در و دیوار روی سرتان باشید تا مسابقه‌دهندگان. با این كه در بازی‌های مسابقه‌ای به داستان زیاد توجه نمی‌شود، ولی سوژه انتخاب شده برای این بازی این پتانسیل را داشته است تا برای هر یك از 3 شخصیت اصلی بازی، داستانی مجزا در نظر گرفته شود و آن را با میان پرده‌های زیبا كه شبیه فیلم‌های روز دنیا (حداقل از نظر انفجار) هستند، روایت كند. این واقعا یك نعمت است، چون به هر مسابقه‌‌ای كه می‌دهید روح بخشیده است.

با این كه گرافیك موتوراستورم نفسگیر است، ولی در مواردی با بافت‌های ضعیف و فیزیك مصنوعی مواجه می‌شویم. میان‌پرده‌ها عالی كار شده است و تا مدتی دهان‌تان را باز می‌گذارد. در آخرزمان همه چیز خراب می‌شود. از ساختمان‌های عظیم گرفته تا پیچ و مهره پل‌ها، ولی با وجود این همه فعل و انفعال، با افت فریم مواجه نخواهیم بود. در واقع همه چیز خیلی روان(!) خراب می‌شود. همچنین اگر بازی را در حالت سه‌بعدی تجربه كنید، لذت دوچندانی خواهید برد. در موتوراستورم همیشه به گرافیك و شلوغ كاری بیشتر از ماهیت یك بازی مسابقه‌‌ای توجه شده است. به همین دلیل آن طور كه محیط بازی از نظر گرافیك و طراحی قوی است، مدل وسایل نقلیه خوب كار نشده است.

همچنین به كنترل آنها به عنوان یكی از اركان اساسی این سبك دقت زیادی نشده است. تازه اگر بخواهید وسایل نقلیه‌ای را كه چهارچرخ نیستند برانید به دلیل ناپایداری زیاد، شاید از كنترل بسیار بد آنها منزجر شوید. بازی همچنان خشن و روند بازی بی‌رحم است و اگر فكر می‌كنید خیلی راحت می‌توانید از خرابه‌های سانفرانسیسكو عبور كنید بدون این كه از بلندی بیفتید یا لاستیك‌تان بتركد، سخت در اشتباهید. هوش مصنوعی در مراحل ابتدایی اجازه می‌دهد براحتی برنده شوید، ولی هر چه در مراحل پیش بروید سخت‌تر می‌شود و برای برنده شدن مجبورید بیشتر بجنگید و بايد تمام نقشه و موانع آن را بخوبی بشناسید. موسیقی و قطعه‌های به كار گرفته شده ـ كه بسیار مهیج هستند ـ كمك شایانی به روند بازی می‌كند و كاملا با حال و هوای آخرزمانی آن همخوانی دارد. از نكات اضافه شده به بازی می‌توان به نوار شتاب اشاره كرد كه به HUD اضافه شده است. مسابقه «داغ داغ» و ماشین‌های قدیمی‌(Muscle) هم از تازه‌های موتوراستورم در این نسخه هستند.

بخش چندنفره بازی‌های مسابقه‌ای همیشه باید حرفی برای گفتن داشته باشد، ولی متاسفانه این موضوع در مورد آخرزمان صدق نمی‌كند و بزرگ‌ترین مشكل آن برمی‌گردد به سرورهای پرمشكل و خلوت بازی، ولی خوشبختانه بخش مسابقه‌های تیمی‌داخل بازی كه به صورت آفلاین است، بسیار جالب ساخته شده است. در این بخش 4 نفر می‌توانند به صورت همزمان (البته در یك صفحه نمایش) با هم كل‌كل كنند. بارگذاری بازی بعضی وقت‌ها بیش از حد طولانی می‌شود. میان‌پرده‌های وسط بازی هم با این كه خیلی زیباست، ولی هیجان بازی را می‌گیرد.

در كل به نظر می‌رسد سازندگان بیشتر به فكر ساختن یك دموی تكنیكی زیبا بوده‌اند تا یك بازی كه البته در این راه موفق هم شده‌اند. آخرزمان با این كه خیلی شلوغ و دارای هرج و مرج است، ولی كاملا ارزش بازی كردن را دارد.