بانک مقالات پزشکی

خودکشي عملي است که به قصد آسيب رساندن به خود، آگاهانه و هدفمند، غالبا در افراد خود محور، مضطرب، متخاصم و ناتوان در برقراري ارتباطات صورت مي گيرد. با توجه به اين که پديده از يک سو براي سيستم بهداشت و درمان کشورمان پر هزينه است و از سوي ديگر مغايرت با معيارهاي ارزشي و فرهنگي يک کشور اسلامي دارد، بر آن شديم تا ويژگيهاي افرادي را که متعاقب اين دو پديده به اورژانس مراجعه داشته اند، شناسايي کرده و تجزيه و تحليل نماييم.
اين پژوهش به صورت مقطعي در پاييز سال 1380 و به منظور بررسي اپيدميولوژي خودکشي در مراجعه کنندگان به اورژانس جيرفت انجام گرفت. جامعه پژوهشي را تمام بيماران مراجعه کننده به بخش اورژانس جيرفت در طول شش هفته به طور شبانه روزي در ماههاي شعبان و رمضان سال جاري شامل گرديد. پرسشنامه اي که براي مصاحبه با بيماران تدوين گرديد، حاوي سوالاتي در مورد خصوصيات دموگرافيکي بيماران، علت مراجعه به اورژانس، سابقه اعتياد، روش اقدام به خودکشي و علت آن بوده است.
نتايج نشان داد که حدود 35% مراجعه کنندگان زن بودند و بقيه مرد. حدود 8% زنان مراجعه کنندگان به اورژانس از سيگار و 2% حداقل از يکي از مواد مخدر (ترياک، هرويين، الکل و ناس) استفاده مي کرده اند. اين درصدها براي مردان مراجعه کننده به ترتيب 26 و 19 درصد بوده است.
دلايل مراجعه حدود 53% درد ناگهاني عضوي از بدن، 35% آسيب ديدگي سهوي، 3% اقدام به خودکشي و 9% آسيب ديدگي متعاقب نزاع بوده است. روش به کار گرفته شده در خودکشي در 75% موارد دارو، و 20% سم و 5% پارگي عروق با ابزار برنده بوده است. مهمترين دلايل اقدام به خودکشي اختلاف بين والدين (29%)، بيماري فرد (25%)، اختلاف با همسر (18%) و مشکلات اقتصادي (7%) بوده است. حدود 36% افرادي که دست به خودکشي زده اند سابقه استفاده از داروهاي ضد افسردگي داشته اند و حداقل 36% آنان مجددا دست به خودکشي خواهند زد.
بر اساس نتايج به دست آمده شيوع اعتياد به مواد مخدر و افسردگي در کساني که اقدام به خودکشي کرده و به اورژانس مراجعه داشته اند، بيشتر از کساني بوده که به دلايلي ديگر از قبيل آسيب ديدگي سهوي و يا دردهاي ناگهاني عضوي از بدن، مراجعه داشته اند.
با توجه به فراواني بالاي اعتياد و اقدام به خودکشي در اين شهرستان و اين که، پژوهشگران نشان داده اند که احساس بدبختيها، تحقيرها، کمبودهاي عاطفي و نابرابريها از عوامل موثر در اقدام به خودکشي شناخته شده اند، جا دارد که مسوولين نسبت به برآورد نيازهاي بهداشتي و خدمات روان درماني تلاش بيشتري را مبذول دارند.

 نسخه قابل چاپ