بانک مقالات پزشکی

اين پژوهش يک مطالعه توصيفي از نوع مقطعي است که به منظور بررسي نظرات مسئولين و مديران درباره مشکلات موجود در خدمات بهداشتي و نقش آموزش در حل مشکلات در سال 1379 در دانشکده علوم پزشکي گناباد انجام شده است. جامعه پژوهش مسئولين ومديراني بودند که در زمان انجام تحقيق به امر مديريت و هدايت واحد تحت نظر خويش مشغول بودند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل يک پرسشنامه حاوي مشخصات کلي مردم شناسي که سوالات در سه بخش شامل مشکل مبتلا به نقش آموزش مداوم در حل اين مشکل و روش آموزش مناسب در جهت رفع اين مشکل بود. براي تهيه اين پرسشنامه و مشخص نمودن اصول کلي و خط مشي پژوهش براي فراهم ساختن شايسته پايدار مقدمتا يک مطالعه زمينه اي و فراخوان جمع آوري اطلاعات و مسايل درگير در حوزه هر معاونت بعمل آمد.
نتايج سير اين تحقيق از گستردگي و فراواني متعددي برخوردار بود که از مهمترين آنها مي توان به اين موارد اشاره کرد:
46% مديران و مسوولين به طور کامل (100 درصد) با شرح وظايف خويش آشنايي داشته اند و در مقابل دو درصد ايشان هيچ گونه اطلاعي در اين باره نداشته اند. 12 درصد جامعه مورد مطالعه به طور کامل با کمبود نيروي متخصص مواجه بوده اند همچنين 54 درصد جامعه پژوهش به طور کامل (100 درصد) نيازمندي خود را به آموزش هاي حين خدمت يا بازآموزي اعلام کرده اند. از سوي ديگر 49 درصد اين نمونه ها فقط نيمي از اختيارات مديريتي به ايشان تفويض شده است. 44 درصد نمونه ها اعلام کرده اند که مسووليت فعلي ايشان به طور کامل با تحصيلات و تخصصشان مرتبط مي باشد و 5 درصد هيچ گونه ارتباطي را ذکر نکرده اند. در موردي ديگر 22 درصد مسوولين و مديران آموزش مداوم را به طور 100 درصد در رضايتمندي کارکنان از شغل خويش موثر دانسته اند.
در بخش دوم سوالات که به صورت باز مطرح شده بود در حدود 95% پاسخ دهندگان نقش آموزش مداوم را در ارتباط با آشنايي با هر مشکل و رفع آن موثر و مفيد دانسته اند.
در بخش سوم سوالات پرسشنامه، که در مورد پيشنهاد روش هاي آموزش از سوي نمونه ها بود در مجموع دوره هاي مدت با 30.1 درصد بيشترين روش آموزش و خودآموزي با صفر درصد کمترين مورد پيشنهادي عنوان شده است.
همچنين در نظر خواهي پاياني پرسشنامه، جامعه پژوهش مشکلات مشترک را بدين صورت مطرح کرده اند.
الف – کمبود نيروي متخصص و آموزش ديده در زمينه هاي مختلف به ويژه تحقيقاتي
ب – نداشتن علاقه مندي و انگيزه از سوي ديگر مهارت و کارآيي کافي در بين برخي از اعضا و کارکنان يک اداره
ج – عدم هماهنگي بين واحدها و مراکز مختلف نظام هاي بهداشتي – درماني

 نسخه قابل چاپ