بانک مقالات پزشکی

عفونتهاي استخوان مفصلي بيشتر از طريق خون وارد عمل مي شوند ولي راههاي اگزوژن هم مشاهده مي شوند. آرتريتهاي سپتيک بيشتر زير سن چهار سال و استئوميليتها بين 3 تا 12 سال ديده مي شود – پسرها و دخترها تا قبل از سن راه رفتن به طور مساوي مبتلا شده و پس از راه افتادن نسبت پسرها به دخترها حدود سه برابر مي شود. عامل ميکروبي بيشتر «استوفيلوکوک طلايي» است. درد و تورم از علايم بارز اين بيماري هستند و معمولا ابتلا مفصل هيپ بيشتر از زانو است ولي در پرونده هاي بررسي شده ما گرفتاري زانو فراوانتر بوده است.
مطالعه حاضر يک بررسي گذشته نگر در رابطه با بيماران مبتلا به استئوميليت و آرتريت سپتيک مي باشد که طي شش سال گذشته در بيمارستان امام رضا (ع) در شهر مشهد بستري شده اند. بر اساس يافته هاي اين مطالعه 68 درصد بيماران پسر و 32 درصد دختر بوده اند. ابتلا استخوان تيبيا 18.7 درصد، ساکروايلياک 2.6% و استخوان فمور 75 درصد بوده است.
علايم باليني به طور مفصل در مقاله بررسي شده درمان هم شامل تخليه چرک و آنتي بيوتيک تراپي و بي حرکتي بوده است. در صورت درمان سريع و متناسب پس از يک تشخيص زودرس بيمار از معلوليت و عوارض اين بيماري هولناک مصون خواهد بود.
چون سونوگرافي روش خوبي جهت تشخيص و بررسي آرتريت هاي سپتيک مي باشد توصيه مي کنيم که همکاران محترم حتما از اين متد تشخيصي کاملا استفاده کنند و هميشه به طور مقايسه اي طرف مقابل را هم سونوگرافي کنند تا زودتر به تشخيص قطعي دست يابند و بتوانند هر چه زودتر با انجام يک درمان مناسب بيماري را علاج کنند.

 نسخه قابل چاپ