بانک مقالات پزشکی

شکستگي ران به عنوان يکي از شکستگي هاي شايع در جنس مذکر بيشتر رخ مي دهد و روش درماني آن بر حسب ميزان جابجايي و سن بيمار متفاوت است.
در بررسي انجام شده در بيمارستان سوانح شهيد کامياب مشهد روي 163 بيمار با شکستگي ران در حد سني 12-6 سال که 51 مورد با روش جراحي (Open reduction internal fixation) و 112 مورد با روش غيرجراحي (Close reduction by traction & spica cast) درمان شده اند، اين نتايج به دست آمده است:
طول مدت بستري در بيمارستان: در روش جراحي حدود پنج روز و غير جراحي حدود شانزده روز.
زمان راه افتادن (Ambulation): در روش جراحي پس از هفت روز و غير جراحي پس از 45 روز از زمان شکستگي.
عفونت: در روش جراحي دو مورد (4%) و غير جراحي شش مورد (5.3%) که در تمام موارد عفونت سطحي بوده است.
بد جوش خوردن (Malunion): در روش جراحي موجود نبود و غير جراحي هفت مورد (6.25%).
محدوديت حرکت هيپ و زانو: در هيچ کدام گزارش نشده است.
عوارض عصبي: عروقي و بيهوشي در هيچ کدام گزارش نشده است.
هزينه درمان: در هر دو روش مساوي بوده است.
به هر حال علي رغم نتايج بدست آمده در اين مطالعه و با توجه به ويژگيهاي خاص بيماران در اين گروه سني و نيز تفاوت در نوع شکستگي ها، بررسي بيشتر توصيه مي شود.

 نسخه قابل چاپ