بانک مقالات پزشکی

مقدمه و هدف: خطر بروز هپاتيت ب مزمن از ميزان 5 درصد در بيماران داراي سيستم ايمني سالم به بيش از 20 درصد در بيماران آلوده به ويروس نقص ايمني انساني افزايش مي يابد. اثربخشي واكسن هپاتيت ب در بيماران آلوده به عفونت ويروس نقص ايمني انساني، بين 23.8-56 درصد ذكر شده است. هدف از اين مطالعه تعيين ميزان پاسخ دهي مناسب به واكسن هپاتيت ب در بيماران آلوده به ويروس نقص ايمني انساني بود.
مواد و روش ها: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني خود شاهد است. جامعه آماري شامل كليه بيماران مراجعه كننده به مركز مشاوره بيماران آلوده به ويروس نقص ايمني انساني و ايدز سنندج در سال 1385 بود كه سرولوژي آنها از نظر وجود آنتي بادي ويروس نقص ايمني انساني تاييد شده و از نظر ابتلا به عفونت ويروس هپاتيت ب منفي بودند. حجم نمونه شامل 51 نفر بود و روش نمونه گيري سرشماري بود. براي بيماران در سه نوبت واكسن هپاتيت با دوز 20 ميکروگرم در فواصل 6-1-0 ماه تزريق شد و 2 ماه بعد از تلقيح آخرين دوز واكسن ،تيتر آنتي بادي در آنها اندازه گيري شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS و شاخص هاي توصيفي و رگرسيون و آزمون هاي آماري ناپارامتري کروسکال واليس و اسپيرمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: ميانگين سني نمونه هاي مورد مطالعه 33.68±8.37 سال بود. 2 نفر (3.9 درصد) از نمونه ها زن و 49 نفر (96.1 درصد) مرد بودند. ميانگين سطح آنتي بادي ضد آنتي ژن سطحي ويروس هپاتيت ب در بيماران 47.55±71.58 ميلي واحد بين المللي بر ميلي ليتر بود. از نظر پاسخ ايمني 31 نفر (60.8 درصد) داراي سطح آنتي بادي کمتر از 10 ميلي واحد بين المللي بر ميلي ليتر و 20 نفر (39.2 درصد) داراي سطح آنتي بادي بيشتر از 10 ميلي واحد بين المللي بر ميلي ليتر بودند. همچنين بين سطح آنتي بادي و شمارش لنفوسيت هاي T-CD4+ ارتباط معني داري مشاهده نشد.
نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه مويد پاسخ ايمني ضعيف تري در بيماران آلوده به ويروس نقص ايمني انساني به واکسن هپاتيت ب در مقايسه با افراد عادي مي باشد. انجام مطالعات بعدي با دوز دو برابر و يا تکرار دوز روتين خصوصا با توجه به شمارش سلول هاي لنفوسيت T-CD4+ مي تواند کمک کننده باشد.

 نسخه قابل چاپ