بانک مقالات پزشکی

مقدمه و هدف: بيماري هاي قلبي ـ عروقي يكي از شايع ترين علل مرگ و مير بشر در قرون اخير بوده است. عوامل متعددي در بروز اين بيماري ها نقش دارند که يکي از اين عوامل اختلالات خواب مي باشد. اين اختلالات در جامعه بسيار شايع هستند. هدف از اين مطالعه مقايسه شيوع اختلالات خواب در بيماران مبتلا به سكته قلبي حاد با همراهان سالم آنان است.
مواد و روش ها: اين مطالعه يك پژوهش تحليلي به صورت مورد- شاهدي است كه روي 65 نفر بيمار مبتلا به سكته قلبي حاد بستري در بيمارستان امام سجاد (ع) ياسوج به عنوان گروه مورد و 65 نفر از همراهان سالم آنان به عنوان گروه شاهد در سال 1384 انجام گرفت. نمونه ها به روش نمونه گيري آسان انتخاب شدند. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه اختلالات خواب آلودگي و پرسشنامه محقق ساخته جمع آوري گرديد. داده هاي جمع آوري شده به وسيله نرم افزار SPSS و آزمون هاي آماري مجذور کاي، تي و تحليل واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: از موارد ديس سومينا، زمان بيدار شدن صبحگاهي، طول مدت خواب شبانه، اشكال در به خواب رفتن، انقطاع خواب و سندرم پاهاي بي قرار در گروه مورد به طور معني داري بيش از گروه شاهد مشاهده شد. از نظر زمان به خواب رفتن شبانه و خوابيدن در طول روز بين دو گروه تفاوتي مشاهده نشد. در بين اختلالات پاراسومينا، شيوع فلج خواب، كابوس شبانه و راه رفتن در خواب در گروه مورد به طور معني داري بيش از گروه شاهد بود، ولي از نظر دندان قروچه و صحبت كردن در خواب بين دو گروه اختلاف معني داري مشاهده نشد.
نتيجه گيري: اختلالات خواب در افراد با سكته حاد قلبي بيشتر از افراد سالم ديده مي شود و مي تواند به عنوان يك عامل خطر در بروز سكته هاي قلبي در نظر گرفته شود.

 نسخه قابل چاپ