بانک مقالات پزشکی

مقدمه و هدف: جداسازي اگزودا از ترانسودا قدم اوليه در بررسي پلورال افيوژن به شمار مي رود و راهنمايي جهت مشخص کردن روند پاتولوژيك بيماري هاي زمينه اي، تشخيص هاي افتراقي و اقدامات تشخيصي مي باشد. اگر چه جهت جداسازي اگزودا از ترانسودا، معيار لايت به عنوان استاندارد در نظر گرفته مي شود، اما در مطالعاتي نيز كلسترول مايع پلور، نسبت كلسترول پلور به سرم و نسبت بيلي روبين مايع پلور به سرم پيشنهاد شده است. اين مطالعه جهت بررسي افتراق مايع پلور اگزوداتيو از ترانسوداتيو با اندازه گيري بيلي روبين و كلسترول انجام شده است.
مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي از نوع ارزيابي ارزش تشخيصي در سال 1384 در بيمارستان الزهرا (س) شهر اصفهان انجام گرديد و 86 مورد پلورال افيوژن با روش نمونه گيري غير احتمالي و آسان مورد بررسي قرار گرفت. ابتدا پس از افتراق ترانسودا از اگزودا بر اساس معيار لايت، کلسترول و بيلي روبين مايع پلور و سرم اندازه گيري شد. سپس با استفاده از منحني هاي رک سطح زير منحني تعيين شد. پس از آن حساسيت و ويژگي و ارزش اخباري مثبت و منفي تعيين و نتايج با آزمون مک نمار تست گرديده و با هم مقايسه شدند.
يافته ها: از 86 بيمار، 59 مورد اگزودا و 27 مورد ترانسودا بودند. معيار كلسترول پلور بالاي 43 ميلي گرم در دسي ليتر، حساسيت 73.8 درصد و ويژگي 92 درصد داشت كه با پايين آوردن سطح معيار تا حد بالاتر از 35.5 ميلي گرم در دسي ليتر، حساسيت بالا رفته و به 81.4 درصد رسيد. نسبت كلسترول پلور به سرم بيشتر از 0.3، حساسيت 65 درصد، ويژگي 88 درصد و كارآمدي 85 درصد داشت. نسبت بيلي روبين مايع پلور به سرم بيشتر از 0.6 نيز حساسيت 76.3 درصد، ويژگي 74.1 درصد و كارآمدي 75.6 درصد داشت.
نتيجه گيري: معيار پروتئين 3 گرم در دسي ليتر كماكان بيشترين حساسيت و ويژگي را در افتراق اگزودا از ترانسودا داشت و به عنوان بهترين شاخص به تنهايي مي توان از آن استفاده كرد. كلسترول پلور بيشتر از 35.5 ميلي گرم در دسي ليتر نيز حساسيت و ويژگي مناسبي دارد و به عنوان بهترين شاخص عملي مي توان از تركيب پروتئين و كلسترول مايع پلور استفاده كرد. معيار كلسترول پلور به سرم بيشتر از 0.3 حساسيت كمي دارد و با كاهش اين نسبت به 0.14 حساسيت آن افزايش مي يابد، اما از ويژگي آن كاسته مي شود.

 نسخه قابل چاپ