بانک مقالات پزشکی

مقدمه و هدف: استئوپروز (پوکي استخوان) بيماري بسيار شايعي است که تاثيرات قابل ملاحظه اي بر سلامتي انسان دارد و سبک و شيوه زندگي نقش مهمي  در ابتلا به درجات مختلف آن دارد. با توجه به آمارهاي جهاني تخمين اوليه اين است که در ايران بالغ بر 7 ميليون نفر بالاتر از 50 سال بوده که از اين تعداد حدود 7/1 ميليون نفر در معرض خطر شکستگي قرار دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش بر اساس مدل قصد رفتار بر رفتار پيشگيري کننده از پوکي استخوان در دانشجويان دختر انجام شده است.
مواد و روش ها: اين مطالعه يک کارآزمايي عرصه اي مي باشد. جامعه مورد مطالعه 82 نفر از دانشجويان دختر دانشکده بهداشت ورودي سال 1386 بود که به روش تمام شماري وارد مطالعه شدند و از طريق بلوک هاي تصادفي به دو گروه مورد (42 نفر) و شاهد (40 نفر) تقسيم شدند. سپس دانشجويان به پرسشنامه طراحي شده بر اساس مدل قصد رفتار پاسخ دادند و آنگاه به بررسي پاسخ ها و تعيين نيازهاي آموزشي اقدام شد. برنامه آموزشي طراحي شده مطابق مدل قصد رفتار براي گروه مورد به مدت سه ماه، هر ماه چهار جلسه و هر جلسه 5/1 ساعت به روش سخنراني و بحث گروهي اجرا شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون هاي آماري تي مستقل، تي زوجي و کوواريانس تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد که دانش، نگرش و قصد رفتار افراد گروه مورد بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در زمينه پيشگيري از پوکي استخوان اختلاف آماري معني داري دارد (p<0.0001)، در حالي که در خصوص گروه شاهد اختلاف معني دار نبود.
نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش چنين استنباط مي شود که آموزش اختصاصي بر اساس مدل قصد رفتار در بهبود دانش، نگرش و قصد رفتار دانشجويان دختر موثر بوده است، لذا پيشنهاد مي گردد از اين الگو در آموزش پيشگيري از پوکي استخوان استفاده گردد.

 نسخه قابل چاپ