بانک مقالات پزشکی

مقدمه و هدف: استرس يکي از مهم ترين پديده هاي زندگي در قرن حاضر است که به دليل تاثير بر سلامت رواني و جسماني افراد به يکي از مباحث اصلي مديريت رفتار سازماني تبديل شده است. اصولا شغل پرستاري و مراقبت از بيمار به خودي خود استرس زا است، لذا تهديد اهداف سازماني و کاهش کيفيت و عملکرد پرستار در بيمارستان از آثار استرس در محيط هاي درماني به ويژه بيمارستان ها مي باشد. روش هاي متفاوتي جهت مقابله با استرس وجود دارد که از جمله اين روش ها، درمان شناختي رفتاري مي باشد. اين پژوهش با هدف تاثير درمان شناختي ـ رفتاري بر ميزان استرس پرستاران شاغل در بيمارستان شهيد بهشتي ياسوج انجام شد.
مواد و روش ها: اين مطالعه يک پژوهش کارآزمايي باليني است که در سال 1388 بر روي 100 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان شهيد بهشتي ياسوج که به روش در دسترس انتخاب شدند. انجام گرديد. پس از تکميل پرسشنامه استاندارد DASS 42 به وسيله آنان، تعداد 30 نفر که از نظر ميزان استرس وضعيت بدتري داشتند، انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه مساوي آزمون و شاهد تقسيم شدند. براي افراد گروه آزمون طي هشت جلسه گروهي، به صورت هفته اي يک ساعت، تکنيک هاي درمان شناختي ـ رفتاري اجرا شد. در پايان مطالعه مجددا افراد دو گروه آزمون و شاهد پرسشنامه ها را تکميل نمودند. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون هاي آماري تي و آناليز واريانس تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمرات استرس براي گروه مورد، به ترتيب؛ در پيش آزمون 96/7±73/18 و در پس آزمون 29/7±26/12 بود و براي گروه شاهد، به ترتيب؛ در پيش آزمون 41/8±06/21 و در پس آزمون09/9±73/20 بود، که بين دو گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله تفاوت معني داري در ميزان استرس وجود نداشت، اما بعد از مداخله بين دو گروه تفاوت معني داري مشاهده شد (p=0.03).
نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي مطالعه، آموزش تکنيک هاي درمان شناختي ـ رفتاري به طور معني داري در کاهش استرس پرستاران موثر بوده است، لذا پيشنهاد مي گردد در بيمارستان به منظور کاهش ميزان استرس پرستاران و هم چنين افزايش کارايي ايشان و رضايت مندي بيماران، واحدي تحت عنوان مشاوره و روانشناسي ايجاد گردد.

 نسخه قابل چاپ