بانک مقالات پزشکی

زمينه و هدف: دارچين يکي از قديمي ترين گياهان دارويي است که در طب سنتي خواص درماني زيادي دارد. هدف اين مطالعه تعيين اثر عصاره دارچين بر روي سطوح اجزاي پروتئيني سرم خون در موش نژاد بالب سي بود.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، تعداد 40 سر موش نر کوچک آزمايشگاهي نژاد بالب سي انتخاب شدند و به صورت تصادفي به 5 گروه شامل؛ کنترل، دارونما و 3 گروه تيمار تقسيم شدند. حيوانات گروه هاي تيمار به ترتيب سه دوز 50، 100 و 200 ميلي گرم بر کيلوگرم در روز از عصاره دارچين را به صورت تزريق درون صفاقي به مدت 20 روز دريافت کردند. گروه شاهد در اين مدت هم حجم عصاره، سرم فيزيولوژي دريافت نمودند و در گروه کنترل تزريق انجام نشد. سپس با انجام خون گيري از قلب حيوانات، سطوح سرمي آلبومين، پره آلبومين آلفاگلبولين 1، آلفا گلبولين 2، بتا گلوبولين و گاما گلوبين ها اندازه گيري شدند. داده ها با آزمون آماري آناليز واريانس يک طرفه تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: نتايج نشان داد که سطح پره آلبومين در دو گروه 100 و 200 تيمار دوزهاي عصاره در مقايسه با گروه کنترل کاهش يافت (p<0.05)، ميزان آلفا گلوبولين 1 و بتا 2 گلوبولين در گروه دريافت کننده دوز 200، ميزان آلفا گلوبولين 2 در گروه 100 و گاما در گروه 100 و 200 افزايش معني داري داشت (p<0.05)، ولي آلبومين در گروه 200 کمتر از گروه کنترل بود (p<0.05).
نتيجه گيري: با توجه به نتايج، به نظر مي رسد که عصاره دارچين قادر است تاثير قابل ملاحظه در توليد گلبولين ها داشته باشد و کاهش سنتز آلبومين را مي توان به عنوان يک نشانه در تغيير فعاليت سلول هاي کبدي در نظر گرفت.

 نسخه قابل چاپ