مقالات اخلاق پزشکی

يكي از موضوعات مهمي كه در دهه هاي اخير در ژنتيك پزشكي ظهور يافته و علاوه بر پيشرفت هاي چشمگير و ايجاد فرصت هاي تازه مباحثات متعدد حقوقي و چالش هاي اخلاقي زيادي را بدنبال داشته، تولد نوزاداني است كه در خارج از رحم و به وسيله لقاح مصنوعي در محيط آزمايشگاهي شكل مي گيرند و پا به عرصه هستي مي گذارند كه اصطلاحا جنين آزمايشگاهي ناميده مي شوند. نطفه اين نوزادان در خارج از رحم مادر بارور مي شود و مراحل اوليه رشد و تكامل خود را در محيط آزمايشگاهي طي مي كنند. بحث در خصوص اين که اساسا جنين انسان، چه حاصل از لقاح طبيعي و در رحم مادر باشد و چه حاصل از لقاح مصنوعي و در محيط آزمايشگاه، آيا همانند يک انسان کامل که متولد شده از کرامت انساني و حق حيات برخوردار است يا خير مورد مناقشه در ميان انديشمندان اخلاق، پزشكان، حقوق دانان و فلاسفه مي باشد. اين موضوع به ويژه درخصوص جنين آزمايشگاهي توجه بسياري از تئوريسين هاي اخلاق زيستي را به خود جلب كرده است. بايد اذعان داشت كه امروزه با توجه به بحران هاي نهفته در پيشرفت هاي ژنتيكي در سطح بين المللي و جهاني، اسناد، كنوانسيون ها و ميثاق هايي با موضوع حفظ رويكردهاي اخلاق زيستي تنظيم گرديده است كه زيربنا و شالوده اصلي همه آن ها حفظ و حمايت از كرامت ذاتي انسان و حق زيستن او مي باشد. در اين مقاله سعي شده كه با استفاده از آموزه هاي ديني و اخلاقي و نظام نامه هاي منطقه اي و بين المللي، به موضوع کرامت زيستي جنين آزمايشگاهي پرداخته و به نتيجه اي قابل اتکا دست يافته شود.

 نسخه قابل چاپ