مقالات اخلاق پزشکی

 فارماکوژنتيک و فارماکوژنمميک از شاخه هاي بين رشته اي هستند که با ابداع و ترويج فناوري پي.سي.ار. در طول سال هاي اخير رشد چشمگيري داشته است. در بررسي ها و مطالعات فارماکوژنتيک چگونگي تاثير ژن بر متابوليسم داروها مورد مطالعه قرار مي گيرد. مطالعه برروي آنزيم هاي سيتوکروم 450 که نقش مهمي در حوزه داروشناختي، تغذيه، و سم شناسي دارند، از جمله شاخه هاي مورد بحث در اين حوزه هستند. روش هاي نوين علم ژنتيک اين امکان را به محققان داده تا تغييرات تک نوکلئيدي ژن ها، را تشخيص، و مورد ارزيابي قرار دهند. استفاده از دانش فارماکوژنتيک مي تواند ما را در تهيه و توسعه داروها با اثربخشي بيشتر و به دور از صدمات باليني، جلوگيري از آزمون و خطا در تجويز دارو و همچنين کاهش هزينه هاي تحقيقاتي در توليد دارو ياري دهد. با اين وجود رشد، توسعه و شناسايي اين رشته و شاخه هاي مرتبط در ميان پزشکان و سازمان بهداشت جهاني از يک سو و چالش ها و بحث هاي مطرح از سوي مدافعان حقوق فردي، در کشورهاي توسعه يافته از سوي ديگر، کاربرد اين رشته ها را با تنگناهاي حقوقي و اخلاقي مواجه ساخته است. هر چند چارچوب قانوني براي استفاده از اين آزمون ها در کشورهاي در حال توسعه بايد مشخص شود، در عين حال استفاده از اين فناوري در کشورهاي در حال توسعه نه تنها بايد براي بر طرف ساختن چالش هاي پزشکي مرتبط با آن جامعه مورد استفاده قرار گيرد، بلکه بايد در عين حال موازين حقوقي براي جلوگيري از سوء استفاده از عدم وجود قوانين را به چالش هاي خود اضافه کند. بنابراين سرمايه گذاري در خصوص تحقيقات و کاربرد اين فن آوري اهميت بسيار دارد. اين سرمايه گذاري بايد در چارچوب قوانين و مقرراتي باشد، که اطلاعات ژنتيک فردي را محفوظ داشته و سوء استفاده از اطلاعات ژنتيک فردي را محدود سازد. بحث حفاظت از اطلاعات فردي شايد در اين مرحله از رشد فناوري پر واضح نباشد ولي ديري نخواهد گذشت که حفاظت از اطلاعات فردي در ابعاد امنيت ملي مطرح خواهد شد.

 نسخه قابل چاپ