مقالات اخلاق پزشکی

اگرچه ارتباط پزشک ـ صنايع مي تواند فرصتي استثنايي در ارتقاي دانش پزشکي و مراقبت از بيمار باشد، اما فرصتي براي ايجاد تورش هاي مختلف نيز هست؛ تورش هايي که اغلب، زيان هاي احتمالي آن متوجه بيماران مي شود نه طرفين درگير در ارتباط (پزشک و صنايع). عوارض بالقوه ناشي از ارتباطات کنترل نشده فرد حرفه اي ـ صنايع، جوامع علمي سراسر دنيا را به سمت اعمال کنترل، از طريق تدوين کدهاي الزام آور حرفه اي ـ اخلاقي سوق داده است.
روشي بررسي: در اين مقاله ماهيت ارتباط پزشک ـ صنايع به صورت توصيفي ـ تحليلي مورد بررسي قرار گرفته و با مرور تعدادي از دستورالعمل ها و کدهاي حرفه اي ـ اخلاقي موجود در دنيا، دستورالعملي متناسب با جامعه ايران پيشنهاد گرديده است.
يافته ها: حالت ايده آل در ارتباط پزشک ـ صنايع، عدم وجود هرگونه ارتباط مالي يا معنوي و نپذيرفتن هرگونه پيشنهاد و يا هديه است. اگرچه اغلب پزشکان، منکر هرگونه تاثيرپذيري ناشي از اين ارتباط هستند، اما بررسي ها نشانگر وجود ارتباطي قوي بين دريافت مزايا از طرف صنايع و علاقه مندي به محصولات آنها است. از طرف ديگر، عدم اعلام اين ارتباط به بيمار، مي تواند به اعتماد او نسبت به جامعه درماني و شايستگي علمي پزشک خدشه وارد کند. بنابراين الزام ناشي از کدها و دستورالعمل هاي حرفه اي ـ اخلاقي مي تواند در حفاظت از حقوق بيماران و ممانعت از ايجاد تعارض منافع در رفتار و تصميمات حرفه اي پزشکان، نقش بسزايي داشته باشد.
نتيجه گيري: غالب مفاد کدهاي اخلاقي موجود، به سبب عقلاني بودن، در مورد صنايع مرتبط با نظام سلامت در ايران نيز قابل اجرا هستند. نکته مهم در تضمين رسميت يافتن اين کدها، استفاده از نظرات پزشکان درگير در اين نوع از ارتباطات و برگزاري آموزش هاي مداوم در قالب تحليل اخلاقي موارد واقعي است.

 نسخه قابل چاپ