مقالات اخلاق پزشکی

انسان بر اساس فلسفه به شناخت خود، هستي و ارزش هاي پيرامون خود پرداخته، تصميمات و رفتارهاي فردي را بر اساس آن شکل مي دهد. فلسفه، اعتقادات و ارزش ها، روش ارتباط افراد را با يکديگر تعيين مي نمايد و مجموعه اعتقادات و ارزش هايي است که رفتار فرد را هدايت کرده و شکل مي دهد. بحث فلسفه و ضرورت آگاهي از ابعاد آن در روابط، رفتارها و تصميمات اخلاقي ما از آنجا ظهور مي نمايد که در علوم پزشکي، پزشکان و پرستاران به عنوان ارايه دهندگان خدمات بهداشتي - درماني در روابط خود با انسان سروکاردارند. تصميم صحيح، فعاليت و رفتار مناسب تيم درماني - مراقبتي در برابر مددجويان به عنوان يک انسان حايز اهميت است. مقاله حاضر يک مقاله مروري است با هدف تاثير فلسفه بر روابط انساني (ارايه دهندگان خدمات بهداشتي - درماني و مددجويان) مطابق اصول اخلاقي پله گرينو و توماسمو که بر اساس مدل بهبود روابط شکل گرفته است. فلسفه اخلاقي پزشکي جايگزين از فلسفه انسان گرايي مارتين بابر منشا گرفته شده و توسط تئوري اخلاق پله گرينو و توماسمو مورد توجه قرار گرفته است. در اين فلسفه مراقبت و درمان پزشکي يک تعامل دو طرفه بين بيمار و تيم مراقبتي ايجاد مي نمايد که ابعاد جسمي و دروني دو گروه را درگير مي نمايد. مرکز اين فلسفه را ارتباطات و هدف مراقبت بهداشتي را بهبود روابط تشکيل مي دهد. محقق با بررسي فلسفه ارتباطي مارتين بابر و فلسفه اخلاقي پله گرينو و توماسمو به ارايه مدل در زمينه برقراري ارتباط بين ارايه دهندگان خدمات بهداشتي و مددجويان پرداخته و راهي مطمئن جهت برقراري اين ارتباط پيشنهاد مي نمايد. امروزه با پيشرفت تکنولوژي توجه و ارتباط متخصصين باليني به تجهيزات و امکانات پزشکي بيش از توجه آنها به روابط انساني است. چگونگي برقراري يک ارتباط صحيح و ارتباط تعامل گونه با منيت و هستي فرد مناسب ترين روش ارتباطي بين پزشک و پرستار با مددجويان مي باشد و ارتباط سطحي بين اين دو در طولاني مدت منجر به فرسودگي شغلي پرسنل و نارضايتي بيمار مي گردد.

 نسخه قابل چاپ