مقالات اپيدميولوژي

مقدمه و اهداف: امروزه سوء تغذيه به عنوان يکي از عواملي که مي تواند بر کيفيت زندگي نقش داشته باشد شناخته شده است. عوارض آن در سنين مختلف متفاوت گزارش شده است. افت تحصيلي و کاهش آستانه يادگيري و مورد آزار و اذيت قرار گرفتن دانش آموزان از عوارض لاغري و چاقي مي باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر تعيين شيوع چاقي و لاغري در دانش آموزان بر اساس نمايه توده بدن و برخي از عوامل مرتبط با آن مي باشد.
روش کار: در يک مطالعه مقطعي بر روي دانش آموزان شهرستان دزفول، با استفاده از نمونه گيري تصادفي خوشه اي 5726 دانش آموز از 39 خوشه جهت مطالعه انتخاب شد. معاينات تن سنجي در شرايط استاندارد و در مدرسه انجام گرفت. وضعيت چاقي و لاغري با استفاده از صدک شاخص توده بدن براي سن و جنس (NCHS) تعيين گرديد. صدک بالاي 95 و کم تر از 5 به عنوان چاقي و لاغري تعريف گرديد.
نتايج: طي اجراي اين مطالعه (%96.2) 5508 دانش آموز در مطالعه شرکت کردند. شيوع لاغري در دانش آموزان 1716) %33 نفر) با %95CI:27.3-38.8 بود، هم چنين شيوع چاقي در 157) %2.6 نفر) دانش آموزان با %95CI:1.7-3.4 مشاهده گرديد. تفاوت شيوع چاقي و لاغري در دو جنس از نظر آماري معني دار نبود (P>0.05). شيوع لاغري و چاقي به طور معني داري با افزايش سن به ترتيب کاهش و افزايش مي يافت (P<0.05).
نتيجه گيري: مشکل سوء تغذيه در دانش آموزان شهرستان دزفول بيشتر به صورت لاغري مي باشد و چاقي و اضافه وزن در دانش آموزان مشکل جدي به حساب نمي آيد. نتايج حاکي از وضعيت تغذيه اي ضعيف و فقير در دانش آموزان مي باشد. گروه هاي در معرض خطر براي ارايه برنامه هاي مداخله اي توسط وزارت آموزش و پرورش و وزارت بهداشت و ساير نهادهاي موثر مشخص شده است.

 نسخه قابل چاپ