مقالات اپيدميولوژي

مقدمه و اهداف:کوتاه قدي بيانگر سوء تغذيه مزمن است. روند تغييرات اين شاخص نشانگر وضعيت سلامت در درازمدت و نيز ميزان سود بخشي مداخلات انجام شده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسي روند تغييرات کوتاه قدي کودکان پيش دبستاني روستاهاي رباط کريم به شيوه بررسي اثر سن - همگروه تولد - دوره زماني است.
روش کار: داده هاي رشدي تمامي کودکان تحت پوشش خانه هاي بهداشت مرکز بهداشت رباط کريم در نرم افزارAnthro2005  به نمره انحراف معيار (نمره Z) تبديل شد. مقادير کوچکتر از 2- براي قد – براي – سن به عنوان موارد متوسط و شديد کوتاه قدي شناخته مي شود. تحليل سن - همگروه تولد - دوره زماني در دو بخش ترسيمي و آماري انجام شد. در بخش آماري از مدل هاي رگرسيوني لجستيک استفاده گرديد که کوتاه قدي متغير مستقلِ آن ها، و سن، همگروه تولد، و دوره زماني متغيرهاي وابسته بودند.
نتايج: داده هاي رشدي 970 پسر و 898 دختر بررسي شدند. درصد فراواني کوتاه قدي بطور کلي 0/8% بود. مدل هاي رگرسيوني لجستيک (Pvalues=0.000) با يافته هاي تحليل بصري مطابقت داشته و نشان مي دهند که با نزديک شدن به زمان حال، درصد فراواني کوتاه قدي در هم گروه هاي تولدي مختلف و دوره هاي زماني مختلف، روندي کاهش يابنده دارد. بيشترين فراواني کوتاه قدي در سال هاي دوم و 6-5 زندگي مشاهده مي شود. درصد فراواني کوتاه قدي به طور معني داري در پسران (3/9%) و کودکان غيرايراني (5/9%) بيشتر بوده است (Pvalue<0.001).
نتيجه گيري: به نظر مي رسد فراواني کوتاه قدي متوسط تا شديد در جمعيت مورد بررسي در حال کاهش است. مداخلات مناسب براي کاهش کوتاه قدي در دوسالگي و 6-5 سالگي، پسران، و کودکان غيرايراني ضروري به نظر مي رسد.

 نسخه قابل چاپ