بانوي شفاعت

نام شريف آن بزرگوار، «فاطمه » و مشهورترين لقب ايشان «معصومه » است. پدر بزرگوارش، امام هفتم شيعيان حضرت موسي بن جعفرعليه السلام و مادر مکرمه اش، حضرت نجمه خاتون عليها السلام است که آن بانو، مادر امام هشتم حضرت علي بن موسي الرضاعليه السلام نيز مي باشد. ازاين رو، حضرت معصومه با حضرت رضاعليهما السلام از يک مادر هستند.

ولادت آن حضرت در روز اول ذي القعده سال 173 ه . ق در مدينه منوره واقع شده است. ديري نپاييد که در سنين کودکي، با مصيبت شهادت پدر گرامي خود در حبس هارون در شهر بغداد مواجه شدند. از آن پس تحت مراقبت و تربيت برادر بزرگوارش، حضرت علي بن موسي الرضاعليه السلام بزرگ شدند. در سال 200 ه . ق در پي اصرار و تهديد مامون عباسي سفر تبعيدگونه حضرت رضاعليه السلام به مرو آغاز شد. آن حضرت بدون اين که کسي از بستگان و اهل بيت خود را همراه ببرند راهي خراسان شدند.

يک سال پس از هجرت برادر، حضرت معصومه عليها السلام به شوق ديدار برادر، همراه عده اي از برادران و برادرزادگان به سوي خراسان حرکت نمودند و در هر شهر و محلي از سوي مردم مورد استقبال واقع مي شدند. اين جا بود که آن حضرت نيز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زينب عليها السلام پيام مظلوميت و غربت برادر گرامي شان را به مردم مؤمن و مسلمان مي رساندند و مخالفت خود و اهل بيت عليهم السلام را با حکومت حيله گر بني عباس اظهار مي فرمودند. بدين ترتيب، تا کاروان حضرت به شهر ساوه رسيد، عده اي از مخالفين اهل بيت عليهم السلام که از پشتيباني مامورين حکومت برخوردار بودند، سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند. در نتيجه، تقريبا همه مردان کاروان به شهادت رسيدند، حتي بنا بر نقلي حضرت معصومه عليها السلام را نيز مسموم نمودند.

به هرحال، يا بر اثر اندوه و غم زياد از اين ماتم و يا بر اثر مسموميت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه عليها السلام مريض شدند و از آن جايي که ديگر امکان ادامه راه به سوي خراسان ممکن نبود، قصد شهر قم را نموده و سؤال فرمودند: از اين شهر (ساوه) تا «قم » چند فرسخ راه است؟ در پاسخ گفتند: ده فرسخ. فرمودند: مرا به شهر قم ببريد; زيرا از پدرم شنيدم که مي فرمود: «شهر قم مرکز شيعيان ما مي باشد.»

بزرگان شهر قم، وقتي از اين خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند، و در حالي که، «موسي بن خزرج » بزرگ خاندان «اشعري » زمام ناقه آن حضرت را به دوش مي کشيد. و عده فراواني از مردم پياده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند. در روز 23 ربيع الاول سال 201 ه . ق حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. سپس در محلي که امروز «ميدان مير» ناميده مي شود در جلوي منزل شخصي «موسي بن خزرج » شتر آن حضرت زانو زد و افتخار ميزباني حضرت نصيب او شد.

آن بزرگوار به مدت 17 روز در اين شهر زندگي نمود و در اين مدت، مشغول عبادت و راز و نياز با پروردگار متعال بود.

هم اکنون محل عبادت آن حضرت حجره اي است در مدرسه ستيه به نام «بيت النور» که محل زيارت ارادتمندان آن حضرت مي باشد.

سرانجام، آن بزرگ يادگار اهل بيت عليهم السلام در روز دهم و يا دوازدهم ربيع الثاني سال 201 ه. ق، پيش از آن که ديدگان مبارکش به ديدار برادر روشن شود،

در ديار غربت و با اندوه فراوان ديده از جهان فرو بست و شيعيان را در ماتم خود به سوگ نشاند. مردم قم با تحليل فراوان پيکر پاکش را به سوي محلي به نام «باغ بابلان »، که قبرستان خانوادگي اشعريون بود، تشييع نمودند. همين که قبر مهيا شد، خاندان اشعري در اين که چه کسي بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشکل شدند، که ناگاه دو سواره اي که نقاب به چهره داشتند از جانب قبله پيدا شدند و به سرعت نزديک آمدند و پس از خواندن نماز بر آن پيکر پاک، يکي از آن دو وارد قبر شد و ديگري جسد پاک و مطهر آن حضرت را به او داد تا در دل خاک نهان سازد. آن دو نفر پس از پايان مراسم بدون آن که با کسي سخن بگويند، بر اسب هاي خود سوار و از محل دور شدند. بعيد نيست که آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار يعني حضرت امام رضا و امام جوادعليهما السلام باشند که براساس ضوابط شرعي بايد پيکر حضرت معصومه به دست معصوم تجهيز و تدفين شود. چنان که پيکر مقدس حضرت زهراعليها السلام را اميرمؤمنان عليه السلام غسل داده و کفن و دفن نموده و حضرت مريم عليها السلام را حضرت عيسي عليه السلام شخصا غسل داده است. پس از دفن حضرت معصومه عليها السلام، موسي بن خزرج سايباني از بوريا بر فراز قبر شريفش قرار داد، تا اين که پس از سال ها حضرت زينب عليها السلام دختر امام جوادعليه السلام اولين گنبد را بر فراز قبر شريف عمه بزرگوارشان بنا کرد و بدين سان، تربت پاک آن بانوي بزرگوار اسلام قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهل بيت عليهم السلام و دارالشفاي دلسوختگان عاشق ولايت و امامت شد.

فضايل و مناقب حضرت معصومه عليها السلام

الف. شرافت خانوادگي

آن حضرت «بنت رسول الله صلي الله عليه وآله » و «بنت ولي الله » و «اخت ولي الله » و «عمة ولي الله » است و اين امر خود سرچشمه ساير فضايل و کمالات معنوي و روحاني آن بزرگوار مي باشد.

ب. عالمه و محدثه اهل بيت عليهم السلام

يکي از والاترين عناويني که نشان دهنده بلندي مرتبه علم و آشنايي کريمه اهل بيت عليهم السلام با معارف بلند اسلام و مکتب حيات بخش تشيع است، محدثه بودن آن حضرت مي باشد. بزرگان علم حديث، احاديث و روايات رسيده از آن حضرت را قبول و به آن استناد مي نمايند; چرا که آن حضرت جز از افراد مورد وثوق و اطمينان حديث نقل نمي کند.

ج. معصومه

فاطمه معصومه که خود پرورش يافته مکتب ائمه طاهرين عليهم السلام و يادگار صاحبان آيه تطهير است، نمونه عاليي از طهارت و پاکي است به حدي که خاص و عام او را به عنوان معصومه لقب داده اند.

د. کريمه اهل بيت عليهم السلام

از دير زمان آستان قدس فاطمي، منشا هزاران کرامت و عنايت رباني بوده است. چه قلب هاي نااميدي که سرشار از اميد به فضل و کرم الهي و چه دست هاي تهي که سرشار از رحمت ربوبي; و چه انسان هاي بريده از همه جا و نااميد از همه کس، که با دلي شاد و روحي پيوسته به ابديت از درگاه پر فيض و کرم اين کريمه اهل بيت عليهم السلام برگشته و براي خود زندگيي براساس ايماني مستحکم به ولايت اولياي حق بنا نهادند.

و. مقام شفاعت آن حضرت

از جمله کساني که به شفيعه بودنش در روايات و آثار ديني تصريح شده است، فاطمه معصومه عليها السلام است.

فضيلت زيارت حضرت معصومه عليها السلام در روايات

امام صادق عليه السلام فرمود: براي خدا حرمي است و آن مکه است، و براي رسول خداصلي الله عليه وآله حرمي است و آن مدينه است، براي اميرالمؤمين عليه السلام حرمي است و آن کوفه است و براي ما حرمي است و آن شهر قم مي باشد و به زودي زني از فرزندان من در آن جا دفن خواهد شد که نامش «فاطمه » است. هرکس که او را زيارت کند بهشت بر او واجب خواهد شد. (اين حديث پيش از تولد امام موسي کاظم عليه السلام بيان شده است.(البحار، ج 60، ص 216)

منبع: برگرفته از کتاب زندگي نامه حضرت معصومه عليها السلام