مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

روش تحليل فراواني سيلاب منطقه اي يکي از روش هاي متداول تحليل فراواني سيلاب بوده که به جاي استفاده از آمار يک ايستگاه، آمار و ويژگي هاي مجموعه اي از ايستگاه هاي هم رفتار مورد استفاده قرار مي گيرد. در مطالعه حاضر اين روش با استفاده از گشتاورهاي خطي و سيلاب نمايه در حوضه هاي آبريز استان هاي خراسان (شمالي، رضوي و جنوبي) و به کمک نرم افزار MATLAB مورد استفاده قرار گرفت. از آمار دبي سيلاب اوج لحظه اي سالانه 68 ايستگاه آب سنجي با حداقل و حداکثر طول دوره آماري 6 و 39 سال و ويژگي هاي فيزيوگرافي حوضه هاي آبريز آن ها استفاده شد. با استفاده از روش تحليل خوشه اي، منطقه مورد مطالعه به 7 ناحيه همگن تقسيم شد. در اين نواحي بترتيب 16، 5، 20، 5، 11 و ايستگاه قرار گرفت. به کمک آزمون ناهمنوايي بر اساس گشتاورهاي خطي، تنها يک ايستگاه به عنوان ايستگاه ناهمنوا تشخيص داده شد. آزمون ناهمگني بر اساس گشتاورهاي خطي، تمامي نواحي را همگن تشخيص داد. توابع توزيع لوگ نرمال سه پارامتري در دو ناحيه A و B، مقادير حدي تعميم يافته در ناحيه C، پارتو تعميم يافته در دو ناحيه D و E، لوجستيک تعميم يافته در ناحيه F و نهايتا پيرسون نوع 3 در ناحيه G با استفاده از آزمون هاي نيکوئي برازش Z و کلموگروف - اسميرنوف انتخاب شدند. با اين وجود در آزمون نيکوئي برازشZ  تمامي توابع توزيع در دامنه مجاز واقع شدند. وليکن انتخاب نهايي توابع بر اساس آزمون نيکوئي برازش کلموگروف - اسميرنوف صورت گرفت تا بدينوسيله برازش توابع در دوره بازگشت هاي بالا ملاک انتخاب قرار گيرد. علاوه بر توابع توزيع برتر، تابع توزيع مقادير حدي تعميم يافته براي تمامي نواحي همگن مناسب تشخيص داده شد، به طوريکه تنها عوامل اين تابع در نواحي مختلف متفاوت است. مدلي لگاريتمي و چهار متغيره به منظور برآورد سيلاب نمايه در هر نقطه از نواحي همگن، و مقياس دار کردن مقادير سيلاب بي بعد ناحيه اي با استفاده از ويژگي هاي فيزيوگرافي حوضه ها استخراج شد.

 نسخه قابل چاپ