مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

در سال هاي اخير ايستگاه هاي هواشناسي خودکار جهت ثبت داده هاي هواشناسي در مقياس هاي زماني مختلف مورد استفاده قرار گرفته اند، لذا با در دست داشتن اطلاعات هواشناسي در بازه زماني کوتاه، مي توان دقت برآورد معادلات ترکيبي تبخير تعرق مرجع (ET_o) را مورد ارزيابي قرار داد. از آنجايي که تبخيرتعرق در مقطع زماني روزانه، انتگرالي از تبخير تعرق زمان هاي کوتاه تلقي مي شود، هدف از اين مطالعه، بررسي ميزان اختلاف بين ET_o برآورد شده در دوحالت روزانه (24 ساعته) و مجموع ساعتي است. بدين منظور از 7270 داده ساعتي ايستگاه مرجع هواشناسي خودکار مستقر در مزرعه دانشگاه شهيد باهنر کرمان در سال 1384 استفاده گرديد. روش هاي به کار گرفته شده جهت محاسبهET_o  مرجع چمن شامل دو مدل پنمن - مونتيث فائو - 56 و پنمن - مونتيث استانداردASCE  در دو بازه زماني ساعتي و روزانه (24 ساعته) مي باشد. جهت مقايسه مقادير ET_o  محاسبه شده به دو روش روزانه (24 ساعتي) و مجموع ساعتي، در هر يک از ماه ها، از آزمون t استيودنت استفاده گرديده است. نتايج آزمون نشان داده است که اختلاف ميانگين دو روش در هر دو مدل ترکيبي مورد استفاده در سطح 5 درصد معني دار بوده، بطوريکه در مدل فائو - 56،ET_o  محاسبه شده به روش مجموع ساعتي در ماه هاي مختلف بين 5.8 تا 44.6 درصد بيش برآورد نسبت به روش 24 ساعته نشان مي دهد. همچنين اين بيش برآورد در روش ASCE در ماه هاي مختلف بين 7.4 تا 47.6 درصد محاسبه گرديده است. ضرايب رگرسيون حاصل از معادلات همبستگي به دو روش (مجموع ساعتي و روزانه) در هر يک از مدل هاي ترکيبي، معني دار بوده است.

 نسخه قابل چاپ