مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

مجموعه اي از آزمايشات براي بررسي اثر تغيير فرم بستر در آبراهه هاي آبرفتي بر ميزان رسوب کف انتقالي در يک کانال آزمايشگاهي با قابليت شيب پذيري و تحت شرايط جريان غيرماندگار انجام شد. هيدروگراف هاي توليدي از نوع مثلثي و تغييرات دبي حداکثر آن بين 30 تا45 ليتر بر ثانيه بر واحد عرض انتخاب گرديد. ذرات از جنس کوارتز با d₅₀=1.5, 2.1, 3 mm و آب تميز بدون تغذيه رسوب از بالا دست در نظر گرفته شد. براي تکميل اطلاعات لازم و تحليل تغييرات زماني ضريب مقاومت بستر از يک مدل عددي استفاده شد. خروجي هاي مدل شامل عمق، سرعت و دبي مي باشند. نتايج نشان داد که جريان ورودي فرسايش قابل توجه اي را در ابتداي زماني جريان و ابتداي مکاني بستر بوجود آورده و سبب تغيير فرم بستر و افزايش زبري و بيشتر شدن مقاومت بستر در برابر جريان مي گردد. عليرغم افزايش شرايط تلاطمي جريان با نزديک شدن شدت جريان به مقدار حداکثر و افزايش عمق جريان عدد فرود بتدريج کاهش يافته ميزان فرسايش کاهش و روند تغيير فرم بستر کند مي شود. در اين فرآيند بدليل تغيير تراز بستر در طول آبراهه عدد فرود در هر نقطه از بستر با ساير نقاط متفاوت بوده و ذرات بستر بصورت يک موج پيش رونده به سمت پايين دست حرکت مي نمايند. روند تغييرات ضريب مقاومت بسترn  نيز با گذشت زمان و بر اساس شرايط فرسايش، ابتدا روند افزايشي داشته سپس کاهش و مجددا افزايش مي يابد.

 نسخه قابل چاپ