مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

توابع انتقالي خاک را مي توان ابزاري کارآمد و مفيد در برآورد بسياري از خصوصيات خاک، به ويژه خصوصيات هيدروليکي اين محيط متخلخل دانست. مهمترين ويژگي اين توابع، پرهيز از صرف زمان و هزينه ايست که معمولا در روش هاي مستقيم برآورد خصوصيات هيدروليکي خاک، غيرقابل اجتناب است. Rosetta بسته نرم افزاري است که از توابع انتقالي با ماهيت شبکه هاي عصبي مصنوعي در برآورد خصوصيات هيدروليکي خاک، در قالب چهار مدل مختلف، سود مي جويد. در اين تحقيق تاثير نوع و تعداد متغيرهاي ورودي در اين برنامه بر روي برآورد منحني نگهداشت رطوبتي و هدايت هيدروليکي اشباع تعدادي از خاک هاي مناطق شمالي کشور که در دو کلاس بافتي لوم و لوم رسي طبقه بندي شده بودند (USDA)، بررسي شد. از شاخص هاي آماري ريشه ميانگين مربعات خطا (RMSE)، ميانگين خطا (ME)، نسبت خطاي متوسط هندسي (GMER) و نسبت خطاي انحراف استاندارد هندسي (GSDER)  به منظور ارزيابي مدل هاي برنامه Rosetta استفاده شد. نتايج نشان داد که افزوده شدن وزن مخصوص ظاهري به متغيرهاي ورودي توابع انتقالي، در مورد منحني نگهداشت رطوبتي در هر دو کلاس بافتي منجر به کاهش دقت مدل شده، هر چند اين کاهش در هيچکدام از دو کلاس بافتي معني دار نبود. در مورد هدايت هيدروليکي اشباع نيز، افزوده شدن وزن مخصوص ظاهري، تاثيري مثبت و منفي بر روي مقادير شاخص هاي آماري RMSE، ME، GMER  و GSDER به ترتيب در کلاس بافتي لوم و لوم رسي داشت. همچنين افزوده شدن يک و دو نقطه نگهداشت رطوبتي (ميزان رطوبت در پتانسيل هاي ماتريک 33- و 1500- کيلوپاسکال) هرکدام به ميزان موثري مقدار ريشه ميانگين مربعات در دامنه پتانسيل ماتريک متوسط، 33- تا 500- کيلوپاسکال، خصوصا در 33- کيلوپاسکال را کاهش داد. تمامي مدل هاي توابع انتقالي، چه در مورد هدايت هيدروليکي اشباع و چه برآورد رطوبت در پتانسيل هاي ماتريک متفاوت، تمايل به کم برآورد اين دو خصوصيت داشتند.

 نسخه قابل چاپ