مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

توانايي گياهان مختلف در رشد و نمو در خاک هايي با فسفر قابل استفاده کم، متفاوت مي باشد. به عبارت ديگر گياهان از نظر کارايي استفاده از فسفر در اين گونه خاکها با هم اختلاف دارند. اين توانايي مي تواند از طريق مقايسه «کارايي جذب فسفر» از خاک توسط گياه و بررسي عوامل موثر در آن مورد ارزيابي قرار گيرد. در اين پژوهش کارايي جذب فسفر توسط سه گياه ذرت، چغندر قند و بادام زميني با سه سطح فسفر کم، متوسط و زياد و سه برداشت (دو دوره رشد) در يک طرح کاملا تصادفي بصورت کشت گلداني در خاکي با فسفر قابل استفاده کم در اتاق رشد مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت. نتايج عملکرد نسبي رويشي نشان داد که گياه چغندر قند نسبت به دو گياه ديگر کارايي بيشتري در استفاده از فسفر دارد. اين توانايي چغندر قند مربوط به کارايي زياد جذب فسفر بود بطوريکه مقدار جذب فسفر در چغندر قند در تيمار کم فسفر در برداشت سوم 29 ميليگرم فسفر بر گياه بود که اين مقادير براي ذرت و بادام زميني به ترتيب 19 و 8/ 0 ميلي گرم فسفر بر گياه بود. کارايي جذب فسفر زياد چغندر قند در مقايسه با دو گياه ديگربيشتر مربوط به زياد بودن جريان به درون يا اينفلاکس فسفر درخاک بود. مقدار جريان به درون فسفر در گياه چغندر قند در تيمار کم فسفر در دوره اوليه رشد حدود 4 و 22 بار بيشتر از ان به ترتيب براي ذرت و بادام زميني بود. بعنوان يک نتيجه گيري کلي مي توان گفت که رشد و نمو خوب گياه چغندر قند در تيمار کم فسفر به علت زياد بودن کارايي جذب فسفر توسط اين گياه بود و اين کارايي جذب فسفر زياد با زياد بودن جريان به درون فسفر قابل توجيه است.

 نسخه قابل چاپ