مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

تابش خورشيدي رسيده به سطح زمين يکي از پرکاربردترين پارامترهاي مورد استفاده در پروژه ها و مدل سازي هاي هيدرولوژي، کشاورزي، هواشناسي و اقليمي مي باشد. با توجه به اين که تهيه و ايجاد وسايل اندازه گيري اين پارامتر بسيار پرهزينه است، تاکنون مدل هاي متعددي جهت برآورد آن در اقليم هاي مختلف توسط محققان، پيشنهاد شده است. در اين پژوهش، هفت مدل برآورد تابش طول موج کوتاه خورشيدي، شامل: 1- مدل آنگستروم- پرسکات پيشنهادي توسط فائو، 2- مدل آنگستروم- پرسکات واسنجي شده توسط خليلي و رضايي صدر، 3- مدل آنگستروم- پرسکات واسنجي شده توسط خليلي و رضايي صدر تحت تاثير طيف جذبي بخارآب، 4- مدل آنگستروم- پرسکات واسنجي شده توسط عليزاده و خليلي، 5- مدل رگرسيون خطي عليزاده و خليلي، 6- مدل صباغ و 7- مدل گلور- مک کلوت جهت انتخاب و معرفي مناسب ترين مدل در اين منطقه مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج مقايسه مقادير محاسبه شده با مدل ها با مقادير اندازه گيري شده توسط پيرانومتر، نشان داد که بر اساس ميزان ضريب تعيين، مدل هاي 1، 2 و 4 (به ترتيب برابر 0.8505، 0.8507 و 0.8507) بيش ترين همبستگي را با مقادير واقعي تابش، نشان مي دهند. اما با توجه به تفاوت بسيار ناچيزR²  اين مدل ها و مقادير کم تر شاخص هاي RMSE،MBE  و t (به ترتيب برابر 2.68، 0.16 و 0.59) در مدل 1، مي توان اين مدل را به عنوان مناسب ترين مدل برآورد تابش خورشيدي در اين اقليم معرفي نمود.

 نسخه قابل چاپ